асна́сціць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. асна́шчу асна́сцім
2-я ас. асна́сціш асна́сціце
3-я ас. асна́сціць асна́сцяць
Прошлы час
м. асна́сціў асна́сцілі
ж. асна́сціла
н. асна́сціла
Дзеепрыслоўе
прош. час асна́сціўшы

Іншыя варыянты: аснасці́ць.

Крыніцы: dzsl2007, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)