асна́чыць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. асна́чу асна́чым
2-я ас. асна́чыш асна́чыце
3-я ас. асна́чыць асна́чаць
Прошлы час
м. асна́чыў асна́чылі
ж. асна́чыла
н. асна́чыла

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)