сумне́йшы
прыметнік, якасны, вышэйшая cтупень параўнання
	
		
			 | 
			адз. | 
			мн. | 
		
		
			| м. | 
			ж. | 
			н. | 
			
			
			
			
			- | 
			
	
	
		
			| Н. | 
			сумне́йшы | 
					сумне́йшая | 
					сумне́йшае | 
					сумне́йшыя | 
					
		
			| Р. | 
			сумне́йшага | 
					сумне́йшай сумне́йшае | 
					сумне́йшага | 
					сумне́йшых | 
					
		
			| Д. | 
			сумне́йшаму | 
					сумне́йшай | 
					сумне́йшаму | 
					сумне́йшым | 
					
		
			| В. | 
			сумне́йшы (неадуш.) сумне́йшага (адуш.) | 
					сумне́йшую | 
					сумне́йшае | 
					сумне́йшыя (неадуш.) сумне́йшых (адуш.) | 
					
		
			| Т. | 
			сумне́йшым | 
					сумне́йшай сумне́йшаю | 
					сумне́йшым | 
					сумне́йшымі | 
					
		
			| М. | 
			сумне́йшым | 
					сумне́йшай | 
					сумне́йшым | 
					сумне́йшых | 
					
		
 
Крыніцы:
	
		krapivabr2012,
		piskunou2012,
		sbm2012.
сумне́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
		
	
		
			 | 
			адз. | 
			мн. | 
		
	
	
		
			| Н. | 
			сумне́нне | 
			сумне́нні | 
			
		
			| Р. | 
			сумне́ння | 
			сумне́нняў | 
			
		
			| Д. | 
			сумне́нню | 
			сумне́нням | 
			
		
			| В. | 
			сумне́нне | 
			сумне́нні | 
			
		
			| Т. | 
			сумне́ннем | 
			сумне́ннямі | 
			
		
			| М. | 
			сумне́нні | 
			сумне́ннях | 
			
		
 
	
Крыніцы:
	
		krapivabr2012,
		nazounik2008,
		piskunou2012,
		sbm2012,
		tsblm1996,
		tsbm1984.
сумне́ў
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
		
	
		
			 | 
			адз. | 
			мн. | 
		
	
	
		
			| Н. | 
			сумне́ў | 
			сумне́вы | 
			
		
			| Р. | 
			сумне́ву | 
			сумне́ваў | 
			
		
			| Д. | 
			сумне́ву | 
			сумне́вам | 
			
		
			| В. | 
			сумне́ў | 
			сумне́вы | 
			
		
			| Т. | 
			сумне́вам | 
			сумне́вамі | 
			
		
			| М. | 
			сумне́ве | 
			сумне́вах | 
			
		
 
	
Крыніцы:
	
		piskunou2012,
		sbm2012.
сумне́ўна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
	
		
			| станоўч. | 
			выш. | 
			найвыш. | 
		
	
	
		
			| сумне́ўна | 
			сумне́ўней | 
			- | 
			
	
 
Крыніцы:
	
		piskunou2012.