сумне́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
сумне́нне | сумне́нні | |
сумне́ння | сумне́нняў | |
сумне́нню | сумне́нням | |
сумне́нне | сумне́нні | |
сумне́ннем | сумне́ннямі | |
сумне́нні | сумне́ннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)