каля́днік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
каля́днік |
каля́днікі |
Р. |
каля́дніка |
каля́днікаў |
Д. |
каля́дніку |
каля́днікам |
В. |
каля́дніка |
каля́днікаў |
Т. |
каля́днікам |
каля́днікамі |
М. |
каля́дніку |
каля́дніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
каля́дніца
‘калядоўшчыца’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
каля́дніца |
каля́дніцы |
Р. |
каля́дніцы |
каля́дніц |
Д. |
каля́дніцы |
каля́дніцам |
В. |
каля́дніцу |
каля́дніц |
Т. |
каля́дніцай каля́дніцаю |
каля́дніцамі |
М. |
каля́дніцы |
каля́дніцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996.
каля́дніца
‘калядная ноч’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
каля́дніца |
Р. |
каля́дніцы |
Д. |
каля́дніцы |
В. |
каля́дніцу |
Т. |
каля́дніцай каля́дніцаю |
М. |
каля́дніцы |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsbm1984.
каля́дны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
каля́дны |
каля́дная |
каля́днае |
каля́дныя |
Р. |
каля́днага |
каля́днай каля́днае |
каля́днага |
каля́дных |
Д. |
каля́днаму |
каля́днай |
каля́днаму |
каля́дным |
В. |
каля́дны (неадуш.) каля́днага (адуш.) |
каля́дную |
каля́днае |
каля́дныя (неадуш.) каля́дных (адуш.) |
Т. |
каля́дным |
каля́днай каля́днаю |
каля́дным |
каля́днымі |
М. |
каля́дным |
каля́днай |
каля́дным |
каля́дных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
калядо́ўка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
калядо́ўка |
калядо́ўкі |
Р. |
калядо́ўкі |
калядо́вак |
Д. |
калядо́ўцы |
калядо́ўкам |
В. |
калядо́ўку |
калядо́ўкі |
Т. |
калядо́ўкай калядо́ўкаю |
калядо́ўкамі |
М. |
калядо́ўцы |
калядо́ўках |
Крыніцы:
piskunou2012.
калядо́ўнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
калядо́ўнік |
калядо́ўнікі |
Р. |
калядо́ўніка |
калядо́ўнікаў |
Д. |
калядо́ўніку |
калядо́ўнікам |
В. |
калядо́ўніка |
калядо́ўнікаў |
Т. |
калядо́ўнікам |
калядо́ўнікамі |
М. |
калядо́ўніку |
калядо́ўніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
калядо́ўніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
калядо́ўніца |
калядо́ўніцы |
Р. |
калядо́ўніцы |
калядо́ўніц |
Д. |
калядо́ўніцы |
калядо́ўніцам |
В. |
калядо́ўніцу |
калядо́ўніц |
Т. |
калядо́ўніцай калядо́ўніцаю |
калядо́ўніцамі |
М. |
калядо́ўніцы |
калядо́ўніцах |
Крыніцы:
piskunou2012.
калядо́ўшчык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
калядо́ўшчык |
калядо́ўшчыкі |
Р. |
калядо́ўшчыка |
калядо́ўшчыкаў |
Д. |
калядо́ўшчыку |
калядо́ўшчыкам |
В. |
калядо́ўшчыка |
калядо́ўшчыкаў |
Т. |
калядо́ўшчыкам |
калядо́ўшчыкамі |
М. |
калядо́ўшчыку |
калядо́ўшчыках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.