вірусо́лаг
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
вірусо́лаг |
вірусо́лагі |
Р. |
вірусо́лага |
вірусо́лагаў |
Д. |
вірусо́лагу |
вірусо́лагам |
В. |
вірусо́лага |
вірусо́лагаў |
Т. |
вірусо́лагам |
вірусо́лагамі |
М. |
вірусо́лагу |
вірусо́лагах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
віру́тнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
віру́тнік |
віру́тнікі |
Р. |
віру́тніка |
віру́тнікаў |
Д. |
віру́тніку |
віру́тнікам |
В. |
віру́тніка |
віру́тнікаў |
Т. |
віру́тнікам |
віру́тнікамі |
М. |
віру́тніку |
віру́тніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
віру́тны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
віру́тны |
віру́тная |
віру́тнае |
віру́тныя |
Р. |
віру́тнага |
віру́тнай віру́тнае |
віру́тнага |
віру́тных |
Д. |
віру́тнаму |
віру́тнай |
віру́тнаму |
віру́тным |
В. |
віру́тны (неадуш.) віру́тнага (адуш.) |
віру́тную |
віру́тнае |
віру́тныя (неадуш.) віру́тных (адуш.) |
Т. |
віру́тным |
віру́тнай віру́тнаю |
віру́тным |
віру́тнымі |
М. |
віру́тным |
віру́тнай |
віру́тным |
віру́тных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012.
Ві́ршалы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Ві́ршалы |
Р. |
Ві́ршал Ві́ршалаў |
Д. |
Ві́ршалам |
В. |
Ві́ршалы |
Т. |
Ві́ршаламі |
М. |
Ві́ршалах |
Віры́
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Віры́ |
Р. |
Віро́ў |
Д. |
Віра́м |
В. |
Віры́ |
Т. |
Віра́мі |
М. |
Віра́х |
вірыё́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
вірыё́н |
вірыё́ны |
Р. |
вірыё́на |
вірыё́наў |
Д. |
вірыё́ну |
вірыё́нам |
В. |
вірыё́н |
вірыё́ны |
Т. |
вірыё́нам |
вірыё́намі |
М. |
вірыё́не |
вірыё́нах |
Крыніцы:
piskunou2012.
вірылі́зм
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
вірылі́зм |
Р. |
вірылі́зму |
Д. |
вірылі́зму |
В. |
вірылі́зм |
Т. |
вірылі́змам |
М. |
вірылі́зме |
Крыніцы:
piskunou2012.
віры́раванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
віры́раванне |
Р. |
віры́равання |
Д. |
віры́раванню |
В. |
віры́раванне |
Т. |
віры́раваннем |
М. |
віры́раванні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
віры́равацца
дзеяслоў, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
віры́руецца |
віры́руюцца |
Прошлы час |
м. |
віры́раваўся |
віры́раваліся |
ж. |
віры́равалася |
н. |
віры́равалася |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.