Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвжзлмнорухыэ’
веёімоуыьэюя

дзягця́рскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дзягця́рскі дзягця́рская дзягця́рскае дзягця́рскія
Р. дзягця́рскага дзягця́рскай
дзягця́рскае		 дзягця́рскага дзягця́рскіх
Д. дзягця́рскаму дзягця́рскай дзягця́рскаму дзягця́рскім
В. дзягця́рскі (неадуш.)
дзягця́рскага (адуш.)		 дзягця́рскую дзягця́рскае дзягця́рскія (неадуш.)
дзягця́рскіх (адуш.)
Т. дзягця́рскім дзягця́рскай
дзягця́рскаю		 дзягця́рскім дзягця́рскімі
М. дзягця́рскім дзягця́рскай дзягця́рскім дзягця́рскіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996.

дзягця́рства

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. дзягця́рства
Р. дзягця́рства
Д. дзягця́рству
В. дзягця́рства
Т. дзягця́рствам
М. дзягця́рстве

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

дзядзе́ўнік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. дзядзе́ўнік
Р. дзядзе́ўніку
Д. дзядзе́ўніку
В. дзядзе́ўнік
Т. дзядзе́ўнікам
М. дзядзе́ўніку

Крыніцы: piskunou2012.

дзя́дзечка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. дзя́дзечка дзя́дзечкі
Р. дзя́дзечкі дзя́дзечак
Д. дзя́дзечку дзя́дзечкам
В. дзя́дзечку дзя́дзечак
Т. дзя́дзечкам дзя́дзечкамі
М. дзя́дзечку дзя́дзечках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

дзя́дзіна

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. дзя́дзіна дзя́дзіны
Р. дзя́дзіны дзя́дзін
Д. дзя́дзіне дзя́дзінам
В. дзя́дзіну дзя́дзін
Т. дзя́дзінай
дзя́дзінаю		 дзя́дзінамі
М. дзя́дзіне дзя́дзінах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

дзядзі́нец

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дзядзі́нец дзядзі́нцы
Р. дзядзі́нца дзядзі́нцаў
Д. дзядзі́нцу дзядзі́нцам
В. дзядзі́нец дзядзі́нцы
Т. дзядзі́нцам дзядзі́нцамі
М. дзядзі́нцы дзядзі́нцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

дзя́дзінін

прыметнік, прыналежны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дзя́дзінін дзя́дзініна дзя́дзініна дзя́дзініны
Р. дзя́дзінінага дзя́дзінінай
дзя́дзінінае		 дзя́дзінінага дзя́дзініных
Д. дзя́дзінінаму дзя́дзінінай дзя́дзінінаму дзя́дзініным
В. дзя́дзінін (неадуш.)
дзя́дзінінага (адуш.)		 дзя́дзініну дзя́дзініна дзя́дзініны (неадуш.)
дзя́дзініных (адуш.)
Т. дзя́дзініным дзя́дзінінай
дзя́дзінінаю		 дзя́дзініным дзя́дзінінымі
М. дзя́дзініным дзя́дзінінай дзя́дзініным дзя́дзініных

Крыніцы: piskunou2012.

дзядзі́нка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. дзядзі́нка дзядзі́нкі
Р. дзядзі́нкі дзядзі́нак
Д. дзядзі́нцы дзядзі́нкам
В. дзядзі́нку дзядзі́нак
Т. дзядзі́нкай
дзядзі́нкаю		 дзядзі́нкамі
М. дзядзі́нцы дзядзі́нках

Крыніцы: piskunou2012.

Дзя́дзічы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Дзя́дзічы
Р. Дзя́дзіч
Дзя́дзічаў
Д. Дзя́дзічам
В. Дзя́дзічы
Т. Дзя́дзічамі
М. Дзя́дзічах

дзя́дзька

‘брат бацькі, маці; цётчын муж’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. дзя́дзька дзя́дзькі
Р. дзя́дзькі дзя́дзькаў
Д. дзя́дзьку дзя́дзькам
В. дзя́дзьку дзя́дзькаў
Т. дзя́дзькам дзя́дзькамі
М. дзя́дзьку дзя́дзьках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.