каро́ністасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
каро́ністасць |
| Р. |
каро́ністасці |
| Д. |
каро́ністасці |
| В. |
каро́ністасць |
| Т. |
каро́ністасцю |
| М. |
каро́ністасці |
Крыніцы:
tsblm1996.
каро́ністы
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
каро́ністы |
каро́ністая |
каро́ністае |
каро́ністыя |
| Р. |
каро́ністага |
каро́ністай каро́ністае |
каро́ністага |
каро́ністых |
| Д. |
каро́ністаму |
каро́ністай |
каро́ністаму |
каро́ністым |
| В. |
каро́ністы (неадуш.) каро́ністага (адуш.) |
каро́ністую |
каро́ністае |
каро́ністыя (неадуш.) каро́ністых (адуш.) |
| Т. |
каро́ністым |
каро́ністай каро́ністаю |
каро́ністым |
каро́ністымі |
| М. |
каро́ністым |
каро́ністай |
каро́ністым |
каро́ністых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
каро́нка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
каро́нка |
каро́нкі |
| Р. |
каро́нкі |
каро́нак |
| Д. |
каро́нцы |
каро́нкам |
| В. |
каро́нку |
каро́нкі |
| Т. |
каро́нкай каро́нкаю |
каро́нкамі |
| М. |
каро́нцы |
каро́нках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
каро́нны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
каро́нны |
каро́нная |
каро́ннае |
каро́нныя |
| Р. |
каро́ннага |
каро́ннай каро́ннае |
каро́ннага |
каро́нных |
| Д. |
каро́ннаму |
каро́ннай |
каро́ннаму |
каро́нным |
| В. |
каро́нны (неадуш.) каро́ннага (адуш.) |
каро́нную |
каро́ннае |
каро́нныя (неадуш.) каро́нных (адуш.) |
| Т. |
каро́нным |
каро́ннай каро́ннаю |
каро́нным |
каро́ннымі |
| М. |
каро́нным |
каро́ннай |
каро́нным |
каро́нных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
каро́слівы
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
каро́слівы |
каро́слівая |
каро́слівае |
каро́слівыя |
| Р. |
каро́слівага |
каро́слівай каро́слівае |
каро́слівага |
каро́слівых |
| Д. |
каро́сліваму |
каро́слівай |
каро́сліваму |
каро́слівым |
| В. |
каро́слівы (неадуш.) каро́слівага (адуш.) |
каро́слівую |
каро́слівае |
каро́слівыя (неадуш.) каро́слівых (адуш.) |
| Т. |
каро́слівым |
каро́слівай каро́сліваю |
каро́слівым |
каро́слівымі |
| М. |
каро́слівым |
каро́слівай |
каро́слівым |
каро́слівых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
каро́слівы
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
|
адз. |
мн. |
| м. |
- |
| Н. |
каро́слівы |
каро́слівыя |
| Р. |
каро́слівага |
каро́слівых |
| Д. |
каро́сліваму |
каро́слівым |
| В. |
каро́слівага |
каро́слівых |
| Т. |
каро́слівым |
каро́слівымі |
| М. |
каро́слівым |
каро́слівых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.