Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвжзлмнорухыэ’
веёімоуыьэюя

Дзя́глі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Дзя́глі
Р. Дзя́гляў
Д. Дзя́глям
В. Дзя́глі
Т. Дзя́глямі
М. Дзя́глях

Дзягу́тка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Дзягу́тка
Р. Дзягу́ткі
Д. Дзягу́тцы
В. Дзягу́тку
Т. Дзягу́ткай
Дзягу́ткаю
М. Дзягу́тцы

дзягцё́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дзягцё́вы дзягцё́вая дзягцё́вае дзягцё́выя
Р. дзягцё́вага дзягцё́вай
дзягцё́вае		 дзягцё́вага дзягцё́вых
Д. дзягцё́ваму дзягцё́вай дзягцё́ваму дзягцё́вым
В. дзягцё́вы (неадуш.)
дзягцё́вага (адуш.)		 дзягцё́вую дзягцё́вае дзягцё́выя (неадуш.)
дзягцё́вых (адуш.)
Т. дзягцё́вым дзягцё́вай
дзягцё́ваю		 дзягцё́вым дзягцё́вымі
М. дзягцё́вым дзягцё́вай дзягцё́вым дзягцё́вых

Крыніцы: piskunou2012.

дзягці́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. дзягчу́ дзягці́м
2-я ас. дзягці́ш дзегціце́
3-я ас. дзягці́ць дзягця́ць
Прошлы час
м. дзягці́ў дзягці́лі
ж. дзягці́ла
н. дзягці́ла
Загадны лад
2-я ас. дзягці́ дзягці́це
Дзеепрыслоўе
цяп. час дзегцячы́

Крыніцы: piskunou2012.

Дзягця́ныя

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне

мн.
-
Н. Дзягця́ныя
Р. Дзягця́ных
Д. Дзягця́ным
В. Дзягця́ныя
Т. Дзягця́нымі
М. Дзягця́ных

дзягця́р

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дзягця́р дзегцяры́
Р. дзегцяра́ дзегцяро́ў
Д. дзегцяру́ дзегцяра́м
В. дзегцяра́ дзегцяро́ў
Т. дзегцяро́м дзегцяра́мі
М. дзегцяру́ дзегцяра́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

дзягця́рка

‘жынчына, якая гоніць дзёгаць’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. дзягця́рка дзягця́ркі
Р. дзягця́ркі дзягця́рак
Д. дзягця́рцы дзягця́ркам
В. дзягця́рку дзягця́рак
Т. дзягця́ркай
дзягця́ркаю		 дзягця́ркамі
М. дзягця́рцы дзягця́рках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

дзягця́рка

‘пасудзіна’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. дзягця́рка дзягця́ркі
Р. дзягця́ркі дзягця́рак
Д. дзягця́рцы дзягця́ркам
В. дзягця́рку дзягця́ркі
Т. дзягця́ркай
дзягця́ркаю		 дзягця́ркамі
М. дзягця́рцы дзягця́рках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

дзягця́рны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дзягця́рны дзягця́рная дзягця́рнае дзягця́рныя
Р. дзягця́рнага дзягця́рнай
дзягця́рнае		 дзягця́рнага дзягця́рных
Д. дзягця́рнаму дзягця́рнай дзягця́рнаму дзягця́рным
В. дзягця́рны (неадуш.)
дзягця́рнага (адуш.)		 дзягця́рную дзягця́рнае дзягця́рныя (неадуш.)
дзягця́рных (адуш.)
Т. дзягця́рным дзягця́рнай
дзягця́рнаю		 дзягця́рным дзягця́рнымі
М. дзягця́рным дзягця́рнай дзягця́рным дзягця́рных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

дзягця́рня

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. дзягця́рня дзягця́рні
Р. дзягця́рні дзягця́рань
дзягця́рняў
Д. дзягця́рні дзягця́рням
В. дзягця́рню дзягця́рні
Т. дзягця́рняй
дзягця́рняю		 дзягця́рнямі
М. дзягця́рні дзягця́рнях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.