Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

кантаструга́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. кантаструга́льны кантаструга́льная кантаструга́льнае кантаструга́льныя
Р. кантаструга́льнага кантаструга́льнай
кантаструга́льнае
кантаструга́льнага кантаструга́льных
Д. кантаструга́льнаму кантаструга́льнай кантаструга́льнаму кантаструга́льным
В. кантаструга́льны (неадуш.)
кантаструга́льнага (адуш.)
кантаструга́льную кантаструга́льнае кантаструга́льныя (неадуш.)
кантаструга́льных (адуш.)
Т. кантаструга́льным кантаструга́льнай
кантаструга́льнаю
кантаструга́льным кантаструга́льнымі
М. кантаструга́льным кантаструга́льнай кантаструга́льным кантаструга́льных

Крыніцы: piskunou2012.

канта́та

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. канта́та канта́ты
Р. канта́ты канта́т
Д. канта́це канта́там
В. канта́ту канта́ты
Т. канта́тай
канта́таю
канта́тамі
М. канта́це канта́тах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

канта́тна-аратарыя́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. канта́тна-аратарыя́льны канта́тна-аратарыя́льная канта́тна-аратарыя́льнае канта́тна-аратарыя́льныя
Р. канта́тна-аратарыя́льнага канта́тна-аратарыя́льнай
канта́тна-аратарыя́льнае
канта́тна-аратарыя́льнага канта́тна-аратарыя́льных
Д. канта́тна-аратарыя́льнаму канта́тна-аратарыя́льнай канта́тна-аратарыя́льнаму канта́тна-аратарыя́льным
В. канта́тна-аратарыя́льны (неадуш.)
канта́тна-аратарыя́льнага (адуш.)
канта́тна-аратарыя́льную канта́тна-аратарыя́льнае канта́тна-аратарыя́льныя (неадуш.)
канта́тна-аратарыя́льных (адуш.)
Т. канта́тна-аратарыя́льным канта́тна-аратарыя́льнай
канта́тна-аратарыя́льнаю
канта́тна-аратарыя́льным канта́тна-аратарыя́льнымі
М. канта́тна-аратарыя́льным канта́тна-аратарыя́льнай канта́тна-аратарыя́льным канта́тна-аратарыя́льных

Крыніцы: piskunou2012.

канта́тны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. канта́тны канта́тная канта́тнае канта́тныя
Р. канта́тнага канта́тнай
канта́тнае
канта́тнага канта́тных
Д. канта́тнаму канта́тнай канта́тнаму канта́тным
В. канта́тны (неадуш.)
канта́тнага (адуш.)
канта́тную канта́тнае канта́тныя (неадуш.)
канта́тных (адуш.)
Т. канта́тным канта́тнай
канта́тнаю
канта́тным канта́тнымі
М. канта́тным канта́тнай канта́тным канта́тных

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

ка́нтаўскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ка́нтаўскі ка́нтаўская ка́нтаўскае ка́нтаўскія
Р. ка́нтаўскага ка́нтаўскай
ка́нтаўскае
ка́нтаўскага ка́нтаўскіх
Д. ка́нтаўскаму ка́нтаўскай ка́нтаўскаму ка́нтаўскім
В. ка́нтаўскі (неадуш.)
ка́нтаўскага (адуш.)
ка́нтаўскую ка́нтаўскае ка́нтаўскія (неадуш.)
ка́нтаўскіх (адуш.)
Т. ка́нтаўскім ка́нтаўскай
ка́нтаўскаю
ка́нтаўскім ка́нтаўскімі
М. ка́нтаўскім ка́нтаўскай ка́нтаўскім ка́нтаўскіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

кантафугава́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. кантафугава́льны кантафугава́льная кантафугава́льнае кантафугава́льныя
Р. кантафугава́льнага кантафугава́льнай
кантафугава́льнае
кантафугава́льнага кантафугава́льных
Д. кантафугава́льнаму кантафугава́льнай кантафугава́льнаму кантафугава́льным
В. кантафугава́льны (неадуш.)
кантафугава́льнага (адуш.)
кантафугава́льную кантафугава́льнае кантафугава́льныя (неадуш.)
кантафугава́льных (адуш.)
Т. кантафугава́льным кантафугава́льнай
кантафугава́льнаю
кантафугава́льным кантафугава́льнымі
М. кантафугава́льным кантафугава́льнай кантафугава́льным кантафугава́льных

Крыніцы: piskunou2012.

канто́вачны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. канто́вачны канто́вачная канто́вачнае канто́вачныя
Р. канто́вачнага канто́вачнай
канто́вачнае
канто́вачнага канто́вачных
Д. канто́вачнаму канто́вачнай канто́вачнаму канто́вачным
В. канто́вачны
канто́вачнага
канто́вачную канто́вачнае канто́вачныя
канто́вачных
Т. канто́вачным канто́вачнай
канто́вачнаю
канто́вачным канто́вачнымі
М. канто́вачным канто́вачнай канто́вачным канто́вачных

Крыніцы: tsblm1996.

канто́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. канто́вы канто́вая канто́вае канто́выя
Р. канто́вага канто́вай
канто́вае
канто́вага канто́вых
Д. канто́ваму канто́вай канто́ваму канто́вым
В. канто́вы (неадуш.)
канто́вага (адуш.)
канто́вую канто́вае канто́выя (неадуш.)
канто́вых (адуш.)
Т. канто́вым канто́вай
канто́ваю
канто́вым канто́вымі
М. канто́вым канто́вай канто́вым канто́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

канто́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. канто́н канто́ны
Р. канто́на канто́наў
Д. канто́ну канто́нам
В. канто́н канто́ны
Т. канто́нам канто́намі
М. канто́не канто́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

канто́нскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. канто́нскі канто́нская канто́нскае канто́нскія
Р. канто́нскага канто́нскай
канто́нскае
канто́нскага канто́нскіх
Д. канто́нскаму канто́нскай канто́нскаму канто́нскім
В. канто́нскі (неадуш.)
канто́нскага (адуш.)
канто́нскую канто́нскае канто́нскія (неадуш.)
канто́нскіх (адуш.)
Т. канто́нскім канто́нскай
канто́нскаю
канто́нскім канто́нскімі
М. канто́нскім канто́нскай канто́нскім канто́нскіх

Крыніцы: piskunou2012.