камуні́стка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
камуні́стка |
камуні́сткі |
Р. |
камуні́сткі |
камуні́стак |
Д. |
камуні́стцы |
камуні́сткам |
В. |
камуні́стку |
камуні́стак |
Т. |
камуні́сткай камуні́сткаю |
камуні́сткамі |
М. |
камуні́стцы |
камуні́стках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
камуністы́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
камуністы́чны |
камуністы́чная |
камуністы́чнае |
камуністы́чныя |
Р. |
камуністы́чнага |
камуністы́чнай камуністы́чнае |
камуністы́чнага |
камуністы́чных |
Д. |
камуністы́чнаму |
камуністы́чнай |
камуністы́чнаму |
камуністы́чным |
В. |
камуністы́чны (неадуш.) камуністы́чнага (адуш.) |
камуністы́чную |
камуністы́чнае |
камуністы́чныя (неадуш.) камуністы́чных (адуш.) |
Т. |
камуністы́чным |
камуністы́чнай камуністы́чнаю |
камуністы́чным |
камуністы́чнымі |
М. |
камуністы́чным |
камуністы́чнай |
камуністы́чным |
камуністы́чных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
камуні́сцік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
камуні́сцік |
камуні́сцікі |
Р. |
камуні́сціка |
камуні́сцікаў |
Д. |
камуні́сціку |
камуні́сцікам |
В. |
камуні́сціка |
камуні́сцікаў |
Т. |
камуні́сцікам |
камуні́сцікамі |
М. |
камуні́сціку |
камуні́сціках |
Крыніцы:
piskunou2012.
каму́нія
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
каму́нія |
каму́ніі |
Р. |
каму́ніі |
каму́ній |
Д. |
каму́ніі |
каму́ніям |
В. |
каму́нію |
каму́ніі |
Т. |
каму́ніяй каму́ніяю |
каму́ніямі |
М. |
каму́ніі |
каму́ніях |
Крыніцы:
piskunou2012.
камутава́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
камуту́ецца |
камуту́юцца |
Прошлы час |
м. |
камутава́ўся |
камутава́ліся |
ж. |
камутава́лася |
н. |
камутава́лася |
Крыніцы:
piskunou2012.
камутава́ць
дзеяслоў, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
камуту́ю |
камуту́ем |
2-я ас. |
камуту́еш |
камуту́еце |
3-я ас. |
камуту́е |
камуту́юць |
Прошлы час |
м. |
камутава́ў |
камутава́лі |
ж. |
камутава́ла |
н. |
камутава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
камуту́й |
камуту́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
камуту́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
камута́тар
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
камута́тар |
камута́тары |
Р. |
камута́тара |
камута́тараў |
Д. |
камута́тару |
камута́тарам |
В. |
камута́тар |
камута́тары |
Т. |
камута́тарам |
камута́тарамі |
М. |
камута́тары |
камута́тарах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
камута́тарны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
камута́тарны |
камута́тарная |
камута́тарнае |
камута́тарныя |
Р. |
камута́тарнага |
камута́тарнай камута́тарнае |
камута́тарнага |
камута́тарных |
Д. |
камута́тарнаму |
камута́тарнай |
камута́тарнаму |
камута́тарным |
В. |
камута́тарны (неадуш.) камута́тарнага (адуш.) |
камута́тарную |
камута́тарнае |
камута́тарныя (неадуш.) камута́тарных (адуш.) |
Т. |
камута́тарным |
камута́тарнай камута́тарнаю |
камута́тарным |
камута́тарнымі |
М. |
камута́тарным |
камута́тарнай |
камута́тарным |
камута́тарных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.