Verbum

анлайнавы слоўнік

Каро́бка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Каро́бкі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

каро́бчаты

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	каро́бчаты	каро́бчатая	каро́бчатае	каро́бчатыя
Р.	каро́бчатага	каро́бчатай каро́бчатае	каро́бчатага	каро́бчатых
Д.	каро́бчатаму	каро́бчатай	каро́бчатаму	каро́бчатым
В.	каро́бчаты (неадуш.) каро́бчатага (адуш.)	каро́бчатую	каро́бчатае	каро́бчатыя (неадуш.) каро́бчатых (адуш.)
Т.	каро́бчатым	каро́бчатай каро́бчатаю	каро́бчатым	каро́бчатымі
М.	каро́бчатым	каро́бчатай	каро́бчатым	каро́бчатых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Каро́бчына

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Каро́бчыцы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

каро́ва

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

каро́він

прыметнік, прыналежны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	каро́він	каро́віна	каро́віна	каро́віны
Р.	каро́вінага	каро́вінай каро́вінае	каро́вінага	каро́віных
Д.	каро́вінаму	каро́вінай	каро́вінаму	каро́віным
В.	каро́він (неадуш.) каро́вінага (адуш.)	каро́віну	каро́віна	каро́віны (неадуш.) каро́віных (адуш.)
Т.	каро́віным	каро́вінай каро́вінаю	каро́віным	каро́вінымі
М.	каро́віным	каро́вінай	каро́віным	каро́віных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

каро́вячы

прыметнік, адносны

Крыніцы: tsbm1984.

Каро́зічы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

каро́зія

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.