этні́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
этні́чны |
этні́чная |
этні́чнае |
этні́чныя |
Р. |
этні́чнага |
этні́чнай этні́чнае |
этні́чнага |
этні́чных |
Д. |
этні́чнаму |
этні́чнай |
этні́чнаму |
этні́чным |
В. |
этні́чны (неадуш.) этні́чнага (адуш.) |
этні́чную |
этні́чнае |
этні́чныя (неадуш.) этні́чных (адуш.) |
Т. |
этні́чным |
этні́чнай этні́чнаю |
этні́чным |
этні́чнымі |
М. |
этні́чным |
этні́чнай |
этні́чным |
этні́чных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
этно́граф
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
этно́граф |
этно́графы |
Р. |
этно́графа |
этно́графаў |
Д. |
этно́графу |
этно́графам |
В. |
этно́графа |
этно́графаў |
Т. |
этно́графам |
этно́графамі |
М. |
этно́графе |
этно́графах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
этно́лаг
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
этно́лаг |
этно́лагі |
Р. |
этно́лага |
этно́лагаў |
Д. |
этно́лагу |
этно́лагам |
В. |
этно́лага |
этно́лагаў |
Т. |
этно́лагам |
этно́лагамі |
М. |
этно́лагу |
этно́лагах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
этно́нім
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
этно́нім |
этно́німы |
Р. |
этно́німа |
этно́німаў |
Д. |
этно́німу |
этно́німам |
В. |
этно́нім |
этно́німы |
Т. |
этно́німам |
этно́німамі |
М. |
этно́німе |
этно́німах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.