эспаньё́лка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
эспаньё́лка |
эспаньё́лкі |
Р. |
эспаньё́лкі |
эспаньё́лак |
Д. |
эспаньё́лцы |
эспаньё́лкам |
В. |
эспаньё́лку |
эспаньё́лкі |
Т. |
эспаньё́лкай эспаньё́лкаю |
эспаньё́лкамі |
М. |
эспаньё́лцы |
эспаньё́лках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
эспарцэ́т
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
эспарцэ́т |
Р. |
эспарцэ́ту |
Д. |
эспарцэ́ту |
В. |
эспарцэ́т |
Т. |
эспарцэ́там |
М. |
эспарцэ́це |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
эспарцэ́тавы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
эспарцэ́тавы |
эспарцэ́тавая |
эспарцэ́тавае |
эспарцэ́тавыя |
Р. |
эспарцэ́тавага |
эспарцэ́тавай эспарцэ́тавае |
эспарцэ́тавага |
эспарцэ́тавых |
Д. |
эспарцэ́таваму |
эспарцэ́тавай |
эспарцэ́таваму |
эспарцэ́тавым |
В. |
эспарцэ́тавы (неадуш.) эспарцэ́тавага (адуш.) |
эспарцэ́тавую |
эспарцэ́тавае |
эспарцэ́тавыя (неадуш.) эспарцэ́тавых (адуш.) |
Т. |
эспарцэ́тавым |
эспарцэ́тавай эспарцэ́таваю |
эспарцэ́тавым |
эспарцэ́тавымі |
М. |
эспарцэ́тавым |
эспарцэ́тавай |
эспарцэ́тавым |
эспарцэ́тавых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
эспарцэ́тны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
эспарцэ́тны |
эспарцэ́тная |
эспарцэ́тнае |
эспарцэ́тныя |
Р. |
эспарцэ́тнага |
эспарцэ́тнай эспарцэ́тнае |
эспарцэ́тнага |
эспарцэ́тных |
Д. |
эспарцэ́тнаму |
эспарцэ́тнай |
эспарцэ́тнаму |
эспарцэ́тным |
В. |
эспарцэ́тны (неадуш.) эспарцэ́тнага (адуш.) |
эспарцэ́тную |
эспарцэ́тнае |
эспарцэ́тныя (неадуш.) эспарцэ́тных (адуш.) |
Т. |
эспарцэ́тным |
эспарцэ́тнай эспарцэ́тнаю |
эспарцэ́тным |
эспарцэ́тнымі |
М. |
эспарцэ́тным |
эспарцэ́тнай |
эспарцэ́тным |
эспарцэ́тных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
эспера́нта
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, нескланяльны
|
адз. |
мн. |
Н. |
эспера́нта |
эспера́нта |
Р. |
эспера́нта |
эспера́нта |
Д. |
эспера́нта |
эспера́нта |
В. |
эспера́нта |
эспера́нта |
Т. |
эспера́нта |
эспера́нта |
М. |
эспера́нта |
эспера́нта |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
эспера́нта-асацыя́цыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
эспера́нта-асацыя́цыя |
эспера́нта-асацыя́цыі |
Р. |
эспера́нта-асацыя́цыі |
эспера́нта-асацыя́цый |
Д. |
эспера́нта-асацыя́цыі |
эспера́нта-асацыя́цыям |
В. |
эспера́нта-асацыя́цыю |
эспера́нта-асацыя́цыі |
Т. |
эспера́нта-асацыя́цыяй эспера́нта-асацыя́цыяю |
эспера́нта-асацыя́цыямі |
М. |
эспера́нта-асацыя́цыі |
эспера́нта-асацыя́цыях |
Крыніцы:
piskunou2012.
эспера́нта-ру́х
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
эспера́нта-ру́х |
эспера́нта-ру́хі |
Р. |
эспера́нта-ру́ху |
эспера́нта-ру́хаў |
Д. |
эспера́нта-ру́ху |
эспера́нта-ру́хам |
В. |
эспера́нта-ру́х |
эспера́нта-ру́хі |
Т. |
эспера́нта-ру́хам |
эспера́нта-ру́хамі |
М. |
эспера́нта-ру́ху |
эспера́нта-ру́хах |
Крыніцы:
piskunou2012.
эсперанты́ст
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
эсперанты́ст |
эсперанты́сты |
Р. |
эсперанты́ста |
эсперанты́стаў |
Д. |
эсперанты́сту |
эсперанты́стам |
В. |
эсперанты́ста |
эсперанты́стаў |
Т. |
эсперанты́стам |
эсперанты́стамі |
М. |
эсперанты́сце |
эсперанты́стах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.