тарата́ечка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
тарата́ечка |
тарата́ечкі |
Р. |
тарата́ечкі |
тарата́ечак |
Д. |
тарата́ечцы |
тарата́ечкам |
В. |
тарата́ечку |
тарата́ечкі |
Т. |
тарата́ечкай тарата́ечкаю |
тарата́ечкамі |
М. |
тарата́ечцы |
тарата́ечках |
Крыніцы:
piskunou2012.
тарата́йка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
тарата́йка |
тарата́йкі |
Р. |
тарата́йкі |
тарата́ек |
Д. |
тарата́йцы |
тарата́йкам |
В. |
тарата́йку |
тарата́йкі |
Т. |
тарата́йкай тарата́йкаю |
тарата́йкамі |
М. |
тарата́йцы |
тарата́йках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
тарата́хканне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
тарата́хканне |
Р. |
тарата́хкання |
Д. |
тарата́хканню |
В. |
тарата́хканне |
Т. |
тарата́хканнем |
М. |
тарата́хканні |
Крыніцы:
piskunou2012.
тарата́хкаць
‘утвараць моцныя рэзкія гукі, грукат, шум (трактары таратахкаюць)’
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
тарата́хкаю |
тарата́хкаем |
2-я ас. |
тарата́хкаеш |
тарата́хкаеце |
3-я ас. |
тарата́хкае |
тарата́хкаюць |
Прошлы час |
м. |
тарата́хкаў |
тарата́хкалі |
ж. |
тарата́хкала |
н. |
тарата́хкала |
Загадны лад |
2-я ас. |
тарата́хкай |
тарата́хкайце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
тарата́хкаючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
тарато́рыць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
тарато́ру |
тарато́рым |
2-я ас. |
тарато́рыш |
тарато́рыце |
3-я ас. |
тарато́рыць |
тарато́раць |
Прошлы час |
м. |
тарато́рыў |
тарато́рылі |
ж. |
тарато́рыла |
н. |
тарато́рыла |
Загадны лад |
2-я ас. |
тарато́р |
тарато́рце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
тарато́рачы |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
тара́ф
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
тара́ф |
тара́фы |
Р. |
тара́фа |
тара́фаў |
Д. |
тара́фу |
тара́фам |
В. |
тара́ф |
тара́фы |
Т. |
тара́фам |
тара́фамі |
М. |
тара́фе |
тара́фах |
Крыніцы:
piskunou2012.
тарафле́кс
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
тарафле́кс |
Р. |
тарафле́ксу |
Д. |
тарафле́ксу |
В. |
тарафле́кс |
Т. |
тарафле́ксам |
М. |
тарафле́ксе |
Крыніцы:
piskunou2012.
Тара́хаўка
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
Тара́хаўка |
Р. |
Тара́хаўкі |
Д. |
Тара́хаўцы |
В. |
Тара́хаўку |
Т. |
Тара́хаўкай Тара́хаўкаю |
М. |
Тара́хаўцы |