тара́ф
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
тара́ф | тара́фы | |
тара́фа | тара́фаў | |
тара́фу | тара́фам | |
тара́ф | тара́фы | |
тара́фам | тара́фамі | |
тара́фе | тара́фах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)