Тара́хаўка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Тара́хаўка
Р. Тара́хаўкі
Д. Тара́хаўцы
В. Тара́хаўку
Т. Тара́хаўкай
Тара́хаўкаю
М. Тара́хаўцы

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)