тарата́хканне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
тарата́хканне | |
тарата́хкання | |
тарата́хканню | |
тарата́хканне | |
тарата́хканнем | |
тарата́хканні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)
тарата́хканне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
тарата́хканне | |
тарата́хкання | |
тарата́хканню | |
тарата́хканне | |
тарата́хканнем | |
тарата́хканні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)