Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

суха́рны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. суха́рны суха́рная суха́рнае суха́рныя
Р. суха́рнага суха́рнай
суха́рнае
суха́рнага суха́рных
Д. суха́рнаму суха́рнай суха́рнаму суха́рным
В. суха́рны (неадуш.)
суха́рнага (адуш.)
суха́рную суха́рнае суха́рныя (неадуш.)
суха́рных (адуш.)
Т. суха́рным суха́рнай
суха́рнаю
суха́рным суха́рнымі
М. суха́рным суха́рнай суха́рным суха́рных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Сухару́кава

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Сухару́кава
Р. Сухару́кава
Д. Сухару́каву
В. Сухару́кава
Т. Сухару́кавам
М. Сухару́каве

сухару́касць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. сухару́касць
Р. сухару́касці
Д. сухару́касці
В. сухару́касць
Т. сухару́касцю
М. сухару́касці

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

сухару́кі

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сухару́кі сухару́кая сухару́кае сухару́кія
Р. сухару́кага сухару́кай
сухару́кае
сухару́кага сухару́кіх
Д. сухару́каму сухару́кай сухару́каму сухару́кім
В. сухару́кі (неадуш.)
сухару́кага (адуш.)
сухару́кую сухару́кае сухару́кія (неадуш.)
сухару́кіх (адуш.)
Т. сухару́кім сухару́кай
сухару́каю
сухару́кім сухару́кімі
М. сухару́кім сухару́кай сухару́кім сухару́кіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Сухару́кія

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне

мн.
-
Н. Сухару́кія
Р. Сухару́кіх
Д. Сухару́кім
В. Сухару́кія
Т. Сухару́кімі
М. Сухару́кіх

Сухары́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Сухары́
Р. Сухаро́ў
Д. Сухара́м
В. Сухары́
Т. Сухара́мі
М. Сухара́х

суха́рык

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. суха́рык суха́рыкі
Р. суха́рыка суха́рыкаў
Д. суха́рыку суха́рыкам
В. суха́рык суха́рыкі
Т. суха́рыкам суха́рыкамі
М. суха́рыку суха́рыках

Крыніцы: piskunou2012.

Суха́рышкі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Суха́рышкі
Р. Суха́рышак
Суха́рышкаў
Д. Суха́рышкам
В. Суха́рышкі
Т. Суха́рышкамі
М. Суха́рышках

сухарэ́бры

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сухарэ́бры сухарэ́брая сухарэ́брае сухарэ́брыя
Р. сухарэ́брага сухарэ́брай
сухарэ́брае
сухарэ́брага сухарэ́брых
Д. сухарэ́браму сухарэ́брай сухарэ́браму сухарэ́брым
В. сухарэ́бры (неадуш.)
сухарэ́брага (адуш.)
сухарэ́брую сухарэ́брае сухарэ́брыя (неадуш.)
сухарэ́брых (адуш.)
Т. сухарэ́брым сухарэ́брай
сухарэ́браю
сухарэ́брым сухарэ́брымі
М. сухарэ́брым сухарэ́брай сухарэ́брым сухарэ́брых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

сухарэ́брык

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. сухарэ́брык сухарэ́брыкі
Р. сухарэ́брыка сухарэ́брыкаў
Д. сухарэ́брыку сухарэ́брыкам
В. сухарэ́брыка сухарэ́брыкаў
Т. сухарэ́брыкам сухарэ́брыкамі
М. сухарэ́брыку сухарэ́брыках

Крыніцы: piskunou2012.