Сухару́кія

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне

мн.
-
Н. Сухару́кія
Р. Сухару́кіх
Д. Сухару́кім
В. Сухару́кія
Т. Сухару́кімі
М. Сухару́кіх

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)