Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвжзлмнорухыэ’
веёімоуыьэюя

дзядо́к

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дзядо́к дзядкі́
Р. дзядка́ дзядко́ў
Д. дзядку́ дзядка́м
В. дзядка́ дзядко́ў
Т. дзядко́м дзядка́мі
М. дзядку́ дзядка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

дзядо́ўнік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. дзядо́ўнік
Р. дзядо́ўніку
Д. дзядо́ўніку
В. дзядо́ўнік
Т. дзядо́ўнікам
М. дзядо́ўніку

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

дзядо́ўнікавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дзядо́ўнікавы дзядо́ўнікавая дзядо́ўнікавае дзядо́ўнікавыя
Р. дзядо́ўнікавага дзядо́ўнікавай
дзядо́ўнікавае		 дзядо́ўнікавага дзядо́ўнікавых
Д. дзядо́ўнікаваму дзядо́ўнікавай дзядо́ўнікаваму дзядо́ўнікавым
В. дзядо́ўнікавы (неадуш.)
дзядо́ўнікавага (адуш.)		 дзядо́ўнікавую дзядо́ўнікавае дзядо́ўнікавыя (неадуш.)
дзядо́ўнікавых (адуш.)
Т. дзядо́ўнікавым дзядо́ўнікавай
дзядо́ўнікаваю		 дзядо́ўнікавым дзядо́ўнікавымі
М. дзядо́ўнікавым дзядо́ўнікавай дзядо́ўнікавым дзядо́ўнікавых

Крыніцы: piskunou2012.

дзядо́ўскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дзядо́ўскі дзядо́ўская дзядо́ўскае дзядо́ўскія
Р. дзядо́ўскага дзядо́ўскай
дзядо́ўскае		 дзядо́ўскага дзядо́ўскіх
Д. дзядо́ўскаму дзядо́ўскай дзядо́ўскаму дзядо́ўскім
В. дзядо́ўскі (неадуш.)
дзядо́ўскага (адуш.)		 дзядо́ўскую дзядо́ўскае дзядо́ўскія (неадуш.)
дзядо́ўскіх (адуш.)
Т. дзядо́ўскім дзядо́ўскай
дзядо́ўскаю		 дзядо́ўскім дзядо́ўскімі
М. дзядо́ўскім дзядо́ўскай дзядо́ўскім дзядо́ўскіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

дзяду́леў

прыметнік, прыналежны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дзяду́леў дзяду́лева дзяду́лева дзяду́левы
Р. дзяду́левага дзяду́левай
дзяду́левае		 дзяду́левага дзяду́левых
Д. дзяду́леваму дзяду́левай дзяду́леваму дзяду́левым
В. дзяду́левы
дзяду́леў (неадуш.)
дзяду́левага (адуш.)		 дзяду́леву дзяду́лева дзяду́левы (неадуш.)
дзяду́левых (адуш.)
Т. дзяду́левым дзяду́левай
дзяду́леваю		 дзяду́левым дзяду́левымі
М. дзяду́левым дзяду́левай дзяду́левым дзяду́левых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

дзяду́лька

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. дзяду́лька дзяду́лькі
Р. дзяду́лькі дзяду́лек
Д. дзяду́льцы дзяду́лькам
В. дзяду́льку дзяду́лек
Т. дзяду́лькай
дзяду́лькаю		 дзяду́лькамі
М. дзяду́льцы дзяду́льках

Крыніцы: piskunou2012.

дзяду́лькаў

прыметнік, прыналежны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дзяду́лькаў дзяду́лькава дзяду́лькава дзяду́лькавы
Р. дзяду́лькавага дзяду́лькавай
дзяду́лькавае		 дзяду́лькавага дзяду́лькавых
Д. дзяду́лькаваму дзяду́лькавай дзяду́лькаваму дзяду́лькавым
В. дзяду́лькаў (неадуш.)
дзяду́лькавага (адуш.)		 дзяду́лькаву дзяду́лькава дзяду́лькавы (неадуш.)
дзяду́лькавых (адуш.)
Т. дзяду́лькавым дзяду́лькавай
дзяду́лькаваю		 дзяду́лькавым дзяду́лькавымі
М. дзяду́лькавым дзяду́лькавай дзяду́лькавым дзяду́лькавых

Крыніцы: piskunou2012.

дзяду́ля

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. дзяду́ля дзяду́лі
Р. дзяду́лі дзяду́ль
Д. дзяду́лю дзяду́лям
В. дзяду́лю дзяду́ль
Т. дзяду́лем дзяду́лямі
М. дзяду́лю дзяду́лях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

дзядуляў

прыметнік, прыналежны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дзядуляў дзядулява дзядулява дзядулявы
Р. дзядулявага дзядулявай
дзядулявае		 дзядулявага дзядулявых
Д. дзядуляваму дзядулявай дзядуляваму дзядулявым
В. дзядуляў
дзядулявага		 дзядуляву дзядулява дзядулявы
Т. дзядулявым дзядулявай
дзядуляваю		 дзядулявым дзядулявымі
М. дзядулявым дзядулявай дзядулявым дзядулявых

дзяду́ня

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. дзяду́ня дзяду́ні
Р. дзяду́ні дзяду́нь
Д. дзяду́ню дзяду́ням
В. дзяду́ню дзяду́нь
Т. дзяду́нем дзяду́нямі
М. дзяду́ню дзяду́нях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, tsblm1996, tsbm1984.