гультаява́ты
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
гультаява́ты |
гультаява́тая |
гультаява́тае |
гультаява́тыя |
Р. |
гультаява́тага |
гультаява́тай гультаява́тае |
гультаява́тага |
гультаява́тых |
Д. |
гультаява́таму |
гультаява́тай |
гультаява́таму |
гультаява́тым |
В. |
гультаява́ты (неадуш.) гультаява́тага (адуш.) |
гультаява́тую |
гультаява́тае |
гультаява́тыя (неадуш.) гультаява́тых (адуш.) |
Т. |
гультаява́тым |
гультаява́тай гультаява́таю |
гультаява́тым |
гультаява́тымі |
М. |
гультаява́тым |
гультаява́тай |
гультаява́тым |
гультаява́тых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
tsbm1984.
гультаява́ць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
гультаю́ю |
гультаю́ем |
2-я ас. |
гультаю́еш |
гультаю́еце |
3-я ас. |
гультаю́е |
гультаю́юць |
Прошлы час |
м. |
гультаява́ў |
гультаява́лі |
ж. |
гультаява́ла |
н. |
гультаява́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
гультаю́й |
гультаю́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
гультаю́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
гулю́шкі
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
гулю́шкі |
Р. |
гулю́шак |
Д. |
гулю́шкам |
В. |
гулю́шкі |
Т. |
гулю́шкамі |
М. |
гулю́шках |
Крыніцы:
nazounik2008,
sbm2012,
tsbm1984.
гу́ля
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
гу́ля |
гу́лі |
Р. |
гу́лі |
гу́ль |
Д. |
гу́лі |
гу́лям |
В. |
гу́лю |
гу́лі |
Т. |
гу́ляй гу́ляю |
гу́лямі |
М. |
гу́лі |
гу́лях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
гуля́васць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
гуля́васць |
Р. |
гуля́васці |
Д. |
гуля́васці |
В. |
гуля́васць |
Т. |
гуля́васцю |
М. |
гуля́васці |
Крыніцы:
piskunou2012.
Гуля́ева
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
Гуля́ева |
Р. |
Гуля́ева |
Д. |
Гуля́еву |
В. |
Гуля́ева |
Т. |
Гуля́евам |
М. |
Гуля́еве |
гуля́ка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
гуля́ка |
гуля́кі |
Р. |
гуля́кі |
гуля́к |
Д. |
гуля́цы |
гуля́кам |
В. |
гуля́ку |
гуля́к |
Т. |
гуля́кай гуля́каю |
гуля́камі |
М. |
гуля́цы |
гуля́ках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
гуля́ка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
гуля́ка |
гуля́кі |
Р. |
гуля́кі |
гуля́к |
Д. |
гуля́ку |
гуля́кам |
В. |
гуля́ку |
гуля́к |
Т. |
гуля́кам |
гуля́камі |
М. |
гуля́ку |
гуля́ках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.