губча́тасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
| губча́тасць | |
| губча́тасці | |
| губча́тасці | |
| губча́тасць | |
| губча́тасцю | |
| губча́тасці |
Крыніцы:
губча́тасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
| губча́тасць | |
| губча́тасці | |
| губча́тасці | |
| губча́тасць | |
| губча́тасцю | |
| губча́тасці |
Крыніцы:
губча́ты
прыметнік, якасны
| губча́ты | губча́тая | губча́тае | губча́тыя | |
| губча́тага | губча́тай губча́тае |
губча́тага | губча́тых | |
| губча́таму | губча́тай | губча́таму | губча́тым | |
| губча́ты ( губча́тага ( |
губча́тую | губча́тае | губча́тыя ( губча́тых ( |
|
| губча́тым | губча́тай губча́таю |
губча́тым | губча́тымі | |
| губча́тым | губча́тай | губча́тым | губча́тых | |
Іншыя варыянты: гу́бчаты.
Крыніцы:
гу́бчаты
прыметнік, якасны
| гу́бчаты | гу́бчатая | гу́бчатае | гу́бчатыя | |
| гу́бчатага | гу́бчатай гу́бчатае |
гу́бчатага | гу́бчатых | |
| гу́бчатаму | гу́бчатай | гу́бчатаму | гу́бчатым | |
| гу́бчатага гу́бчаты ( |
гу́бчатую | гу́бчатае | гу́бчатыя ( |
|
| гу́бчатым | гу́бчатай гу́бчатаю |
гу́бчатым | гу́бчатымі | |
| гу́бчатым | гу́бчатай | гу́бчатым | гу́бчатых | |
Іншыя варыянты: губча́ты.
Крыніцы:
Гу́бчыцы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
| Гу́бчыцы | |
| Гу́бчыц Гу́бчыцаў |
|
| Гу́бчыцам | |
| Гу́бчыцы | |
| Гу́бчыцамі | |
| Гу́бчыцах |
губчэка́
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, нескланяльны
| губчэка́ | |
| губчэка́ | |
| губчэка́ | |
| губчэка́ | |
| губчэка́ | |
| губчэка́ |
Крыніцы:
Губы́
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
| Губы́ | |
| Губо́ў | |
| Губа́м | |
| Губы́ | |
| Губа́мі | |
| Губа́х |
губэ́ся
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| губэ́ся | губэ́сі | |
| губэ́сі | губэ́сь | |
| губэ́сі | губэ́сям | |
| губэ́сю | губэ́сь | |
| губэ́сяй губэ́сяю |
губэ́сямі | |
| губэ́сі | губэ́сях |
Крыніцы:
гуверна́нтка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| гуверна́нтка | гуверна́нткі | |
| гуверна́нткі | гуверна́нтак | |
| гуверна́нтцы | гуверна́нткам | |
| гуверна́нтку | гуверна́нтак | |
| гуверна́нткай гуверна́нткаю |
гуверна́нткамі | |
| гуверна́нтцы | гуверна́нтках |
Крыніцы:
гуверна́нцкі
прыметнік, адносны
| гуверна́нцкі | гуверна́нцкая | гуверна́нцкае | гуверна́нцкія | |
| гуверна́нцкага | гуверна́нцкай гуверна́нцкае |
гуверна́нцкага | гуверна́нцкіх | |
| гуверна́нцкаму | гуверна́нцкай | гуверна́нцкаму | гуверна́нцкім | |
| гуверна́нцкі ( гуверна́нцкага ( |
гуверна́нцкую | гуверна́нцкае | гуверна́нцкія ( гуверна́нцкіх ( |
|
| гуверна́нцкім | гуверна́нцкай гуверна́нцкаю |
гуверна́нцкім | гуверна́нцкімі | |
| гуверна́нцкім | гуверна́нцкай | гуверна́нцкім | гуверна́нцкіх | |
Крыніцы:
гувернё́р
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| гувернё́р | гувернё́ры | |
| гувернё́ра | гувернё́раў | |
| гувернё́ру | гувернё́рам | |
| гувернё́ра | гувернё́раў | |
| гувернё́рам | гувернё́рамі | |
| гувернё́ру | гувернё́рах |
Крыніцы: