Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвдеёжзілмноруыэюя-
абвгджзклмнпрстфхцчшя-

губча́тасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. губча́тасць
Р. губча́тасці
Д. губча́тасці
В. губча́тасць
Т. губча́тасцю
М. губча́тасці

Крыніцы: piskunou2012.

губча́ты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. губча́ты губча́тая губча́тае губча́тыя
Р. губча́тага губча́тай
губча́тае		 губча́тага губча́тых
Д. губча́таму губча́тай губча́таму губча́тым
В. губча́ты (неадуш.)
губча́тага (адуш.)		 губча́тую губча́тае губча́тыя (неадуш.)
губча́тых (адуш.)
Т. губча́тым губча́тай
губча́таю		 губча́тым губча́тымі
М. губча́тым губча́тай губча́тым губча́тых

Іншыя варыянты: гу́бчаты.

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

гу́бчаты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. гу́бчаты гу́бчатая гу́бчатае гу́бчатыя
Р. гу́бчатага гу́бчатай
гу́бчатае		 гу́бчатага гу́бчатых
Д. гу́бчатаму гу́бчатай гу́бчатаму гу́бчатым
В. гу́бчатага
гу́бчаты (неадуш.)		 гу́бчатую гу́бчатае гу́бчатыя (неадуш.)
Т. гу́бчатым гу́бчатай
гу́бчатаю		 гу́бчатым гу́бчатымі
М. гу́бчатым гу́бчатай гу́бчатым гу́бчатых

Іншыя варыянты: губча́ты.

Крыніцы: krapivabr2012.

Гу́бчыцы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Гу́бчыцы
Р. Гу́бчыц
Гу́бчыцаў
Д. Гу́бчыцам
В. Гу́бчыцы
Т. Гу́бчыцамі
М. Гу́бчыцах

губчэка́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, нескланяльны

адз.
Н. губчэка́
Р. губчэка́
Д. губчэка́
В. губчэка́
Т. губчэка́
М. губчэка́

Крыніцы: tsbm1984.

Губы́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Губы́
Р. Губо́ў
Д. Губа́м
В. Губы́
Т. Губа́мі
М. Губа́х

губэ́ся

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. губэ́ся губэ́сі
Р. губэ́сі губэ́сь
Д. губэ́сі губэ́сям
В. губэ́сю губэ́сь
Т. губэ́сяй
губэ́сяю		 губэ́сямі
М. губэ́сі губэ́сях

Крыніцы: piskunou2012.

гуверна́нтка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. гуверна́нтка гуверна́нткі
Р. гуверна́нткі гуверна́нтак
Д. гуверна́нтцы гуверна́нткам
В. гуверна́нтку гуверна́нтак
Т. гуверна́нткай
гуверна́нткаю		 гуверна́нткамі
М. гуверна́нтцы гуверна́нтках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

гуверна́нцкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. гуверна́нцкі гуверна́нцкая гуверна́нцкае гуверна́нцкія
Р. гуверна́нцкага гуверна́нцкай
гуверна́нцкае		 гуверна́нцкага гуверна́нцкіх
Д. гуверна́нцкаму гуверна́нцкай гуверна́нцкаму гуверна́нцкім
В. гуверна́нцкі (неадуш.)
гуверна́нцкага (адуш.)		 гуверна́нцкую гуверна́нцкае гуверна́нцкія (неадуш.)
гуверна́нцкіх (адуш.)
Т. гуверна́нцкім гуверна́нцкай
гуверна́нцкаю		 гуверна́нцкім гуверна́нцкімі
М. гуверна́нцкім гуверна́нцкай гуверна́нцкім гуверна́нцкіх

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

гувернё́р

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. гувернё́р гувернё́ры
Р. гувернё́ра гувернё́раў
Д. гувернё́ру гувернё́рам
В. гувернё́ра гувернё́раў
Т. гувернё́рам гувернё́рамі
М. гувернё́ру гувернё́рах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.