Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
аеёілнортуыэюя’
джзйклнпрстхцчш

Вялі́чкі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Вялі́чкі
Р. Вялі́чак
Вялі́чкаў
Д. Вялі́чкам
В. Вялі́чкі
Т. Вялі́чкамі
М. Вялі́чках

вялі́чыцца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. вялі́чуся вялі́чымся
2-я ас. вялі́чышся вялі́чыцеся
3-я ас. вялі́чыцца вялі́чацца
Прошлы час
м. вялі́чыўся вялі́чыліся
ж. вялі́чылася
н. вялі́чылася
Загадны лад
2-я ас. вялі́чся вялі́чцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час вялі́чачыся

Крыніцы: piskunou2012.

вялі́чыць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. вялі́чу вялі́чым
2-я ас. вялі́чыш вялі́чыце
3-я ас. вялі́чыць вялі́чаць
Прошлы час
м. вялі́чыў вялі́чылі
ж. вялі́чыла
н. вялі́чыла
Загадны лад
2-я ас. вялі́ч вялі́чце
Дзеепрыслоўе
цяп. час вялі́чачы

Крыніцы: piskunou2012.

Вя́лле

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Вя́лле
Р. Вя́лля
Д. Вя́ллю
В. Вя́лле
Т. Вя́ллем
М. Вя́ллі

вя́лы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вя́лы вя́лая вя́лае вя́лыя
Р. вя́лага вя́лай
вя́лае		 вя́лага вя́лых
Д. вя́ламу вя́лай вя́ламу вя́лым
В. вя́лы (неадуш.)
вя́лага (адуш.)		 вя́лую вя́лае вя́лыя (неадуш.)
вя́лых (адуш.)
Т. вя́лым вя́лай
вя́лаю		 вя́лым вя́лымі
М. вя́лым вя́лай вя́лым вя́лых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Вя́лыя

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне

мн.
-
Н. Вя́лыя
Р. Вя́лых
Д. Вя́лым
В. Вя́лыя
Т. Вя́лымі
М. Вя́лых

вяльмо́жа

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. вяльмо́жа вяльмо́жы
Р. вяльмо́жы вяльмо́жаў
Д. вяльмо́жу вяльмо́жам
В. вяльмо́жу вяльмо́жаў
Т. вяльмо́жам вяльмо́жамі
М. вяльмо́жу вяльмо́жах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

вяльмо́жнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. вяльмо́жнасць
Р. вяльмо́жнасці
Д. вяльмо́жнасці
В. вяльмо́жнасць
Т. вяльмо́жнасцю
М. вяльмо́жнасці

Крыніцы: piskunou2012.

вяльмо́жны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вяльмо́жны вяльмо́жная вяльмо́жнае вяльмо́жныя
Р. вяльмо́жнага вяльмо́жнай
вяльмо́жнае		 вяльмо́жнага вяльмо́жных
Д. вяльмо́жнаму вяльмо́жнай вяльмо́жнаму вяльмо́жным
В. вяльмо́жны (неадуш.)
вяльмо́жнага (адуш.)		 вяльмо́жную вяльмо́жнае вяльмо́жныя (неадуш.)
вяльмо́жных (адуш.)
Т. вяльмо́жным вяльмо́жнай
вяльмо́жнаю		 вяльмо́жным вяльмо́жнымі
М. вяльмо́жным вяльмо́жнай вяльмо́жным вяльмо́жных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

вяльмо́ства

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. вяльмо́ства
Р. вяльмо́ства
Д. вяльмо́ству
В. вяльмо́ства
Т. вяльмо́ствам
М. вяльмо́стве

Крыніцы: piskunou2012.