вяльмо́жа
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 2 скланенне
вяльмо́жа | вяльмо́жы | |
вяльмо́жы | вяльмо́жаў | |
вяльмо́жу | вяльмо́жам | |
вяльмо́жу | вяльмо́жаў | |
вяльмо́жам | вяльмо́жамі | |
вяльмо́жу | вяльмо́жах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)