вяльмо́жа
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 2 скланенне
| вяльмо́жа | вяльмо́жы | |
| вяльмо́жы | вяльмо́жаў | |
| вяльмо́жу | вяльмо́жам | |
| вяльмо́жу | вяльмо́жаў | |
| вяльмо́жам | вяльмо́жамі | |
| вяльмо́жу | вяльмо́жах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)