Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдежзійклмнопрстуўфхцчшэюя-
абвгдеёжзіклмнопрстуфхцчшыэюя’

абу́ты

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абу́ты абу́тая абу́тае абу́тыя
Р. абу́тага абу́тай
абу́тае		 абу́тага абу́тых
Д. абу́таму абу́тай абу́таму абу́тым
В. абу́ты (неадуш.)
абу́тага (адуш.)		 абу́тую абу́тае абу́тыя (неадуш.)
абу́тых (адуш.)
Т. абу́тым абу́тай
абу́таю		 абу́тым абу́тымі
М. абу́тым абу́тай абу́тым абу́тых

Кароткая форма: абу́та.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

абу́ўка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. абу́ўка
Р. абу́ўкі
Д. абу́ўцы
В. абу́ўку
Т. абу́ўкай
абу́ўкаю
М. абу́ўцы

Крыніцы: piskunou2012.

абу́х

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. абу́х абухі́
Р. абуха́ абухо́ў
Д. абуху́ абуха́м
В. абу́х абухі́
Т. абухо́м абуха́мі
М. абуху́ абуха́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Абу́хава

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Абу́хава
Р. Абу́хава
Д. Абу́хаву
В. Абу́хава
Т. Абу́хавам
М. Абу́хаве

абухава́ты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абухава́ты абухава́тая абухава́тае абухава́тыя
Р. абухава́тага абухава́тай
абухава́тае		 абухава́тага абухава́тых
Д. абухава́таму абухава́тай абухава́таму абухава́тым
В. абухава́ты (неадуш.)
абухава́тага (адуш.)		 абухава́тую абухава́тае абухава́тыя (неадуш.)
абухава́тых (адуш.)
Т. абухава́тым абухава́тай
абухава́таю		 абухава́тым абухава́тымі
М. абухава́тым абухава́тай абухава́тым абухава́тых

Крыніцы: piskunou2012.

абу́хаўскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абу́хаўскі абу́хаўская абу́хаўскае абу́хаўскія
Р. абу́хаўскага абу́хаўскай
абу́хаўскае		 абу́хаўскага абу́хаўскіх
Д. абу́хаўскаму абу́хаўскай абу́хаўскаму абу́хаўскім
В. абу́хаўскі (неадуш.)
абу́хаўскага (адуш.)		 абу́хаўскую абу́хаўскае абу́хаўскія (неадуш.)
абу́хаўскіх (адуш.)
Т. абу́хаўскім абу́хаўскай
абу́хаўскаю		 абу́хаўскім абу́хаўскімі
М. абу́хаўскім абу́хаўскай абу́хаўскім абу́хаўскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Абу́хаўшчына

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Абу́хаўшчына
Р. Абу́хаўшчыны
Д. Абу́хаўшчыне
В. Абу́хаўшчыну
Т. Абу́хаўшчынай
Абу́хаўшчынаю
М. Абу́хаўшчыне

Абухо́вічы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Абухо́вічы
Р. Абухо́віч
Абухо́вічаў
Д. Абухо́вічам
В. Абухо́вічы
Т. Абухо́вічамі
М. Абухо́вічах

абухо́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абухо́вы абухо́вая абухо́вае абухо́выя
Р. абухо́вага абухо́вай
абухо́вае		 абухо́вага абухо́вых
Д. абухо́ваму абухо́вай абухо́ваму абухо́вым
В. абухо́вы (неадуш.)
абухо́вага (адуш.)		 абухо́вую абухо́вае абухо́выя (неадуш.)
абухо́вых (адуш.)
Т. абухо́вым абухо́вай
абухо́ваю		 абухо́вым абухо́вымі
М. абухо́вым абухо́вай абухо́вым абухо́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, tsblm1996.

абу́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. абу́юся абу́емся
2-я ас. абу́ешся абу́ецеся
3-я ас. абу́ецца абу́юцца
Прошлы час
м. абу́ўся абу́ліся
ж. абу́лася
н. абу́лася
Загадны лад
2-я ас. абу́йся абу́йцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час абу́ўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.