Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдежзійклмнопрстуўфхцчшэюя-
абвгдеёжзіклмнопрстуфхцчшыэюя’

абра́злівасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. абра́злівасць
Р. абра́злівасці
Д. абра́злівасці
В. абра́злівасць
Т. абра́злівасцю
М. абра́злівасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

абра́злівы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абра́злівы абра́злівая абра́злівае абра́злівыя
Р. абра́злівага абра́злівай
абра́злівае		 абра́злівага абра́злівых
Д. абра́зліваму абра́злівай абра́зліваму абра́злівым
В. абра́злівы (неадуш.)
абра́злівага (адуш.)		 абра́злівую абра́злівае абра́злівыя (неадуш.)
абра́злівых (адуш.)
Т. абра́злівым абра́злівай
абра́зліваю		 абра́злівым абра́злівымі
М. абра́злівым абра́злівай абра́злівым абра́злівых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

абра́знік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. абра́знік абра́знікі
Р. абра́зніка абра́знікаў
Д. абра́зніку абра́знікам
В. абра́зніка абра́знікаў
Т. абра́знікам абра́знікамі
М. абра́зніку абра́зніках

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

абра́зны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абра́зны абра́зная абра́знае абра́зныя
Р. абра́знага абра́знай
абра́знае		 абра́знага абра́зных
Д. абра́знаму абра́знай абра́знаму абра́зным
В. абра́зны (неадуш.)
абра́знага (адуш.)		 абра́зную абра́знае абра́зныя (неадуш.)
абра́зных (адуш.)
Т. абра́зным абра́знай
абра́знаю		 абра́зным абра́знымі
М. абра́зным абра́знай абра́зным абра́зных

Крыніцы: piskunou2012.

абразны́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абразны́ абразна́я абразно́е абразны́я
Р. абразно́га абразно́й
абразно́е		 абразно́га абразны́х
Д. абразно́му абразно́й абразно́му абразны́м
В. абразны́ (неадуш.)
абразно́га (адуш.)		 абразну́ю абразно́е абразны́я (неадуш.)
абразны́х (адуш.)
Т. абразны́м абразно́й
абразно́ю		 абразны́м абразны́мі
М. абразны́м абразно́й абразны́м абразны́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

абразо́вік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. абразо́вік абразо́вікі
Р. абразо́віка абразо́вікаў
Д. абразо́віку абразо́вікам
В. абразо́вік абразо́вікі
Т. абразо́вікам абразо́вікамі
М. абразо́віку абразо́віках

Крыніцы: piskunou2012.

абразо́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абразо́вы абразо́вая абразо́вае абразо́выя
Р. абразо́вага абразо́вай
абразо́вае		 абразо́вага абразо́вых
Д. абразо́ваму абразо́вай абразо́ваму абразо́вым
В. абразо́вы (неадуш.)
абразо́вага (адуш.)		 абразо́вую абразо́вае абразо́выя (неадуш.)
абразо́вых (адуш.)
Т. абразо́вым абразо́вай
абразо́ваю		 абразо́вым абразо́вымі
М. абразо́вым абразо́вай абразо́вым абразо́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

абразо́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. абразо́к абразкі́
Р. абразка́ абразко́ў
Д. абразку́ абразка́м
В. абразо́к абразкі́
Т. абразко́м абразка́мі
М. абразку́ абразка́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, tsblm1996, tsbm1984.

абразу́міцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. абразу́млюся абразу́мімся
2-я ас. абразу́мішся абразу́міцеся
3-я ас. абразу́міцца абразу́мяцца
Прошлы час
м. абразу́міўся абразу́міліся
ж. абразу́мілася
н. абразу́мілася
Загадны лад
2-я ас. абразу́мся абразу́мцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час абразу́міўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

абразу́міць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. абразу́млю абразу́мім
2-я ас. абразу́міш абразу́міце
3-я ас. абразу́міць абразу́мяць
Прошлы час
м. абразу́міў абразу́мілі
ж. абразу́міла
н. абразу́міла
Загадны лад
2-я ас. абразу́м абразу́мце
Дзеепрыслоўе
прош. час абразу́міўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.