абра́знік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| абра́знік | абра́знікі | |
| абра́зніка | абра́знікаў | |
| абра́зніку | абра́знікам | |
| абра́зніка | абра́знікаў | |
| абра́знікам | абра́знікамі | |
| абра́зніку | абра́зніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)