Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдеёжзійклмнопрстўфхцчшэюя

уюно́выя

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне

мн.
-
Н. уюно́выя
Р. уюно́вых
Д. уюно́вым
В. уюно́вых
Т. уюно́вымі
М. уюно́вых

Крыніцы: nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

Уюно́ўка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Уюно́ўка
Р. Уюно́ўкі
Д. Уюно́ўцы
В. Уюно́ўку
Т. Уюно́ўкай
Уюно́ўкаю
М. Уюно́ўцы

уюрко́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. уюрко́вы уюрко́вая уюрко́вае уюрко́выя
Р. уюрко́вага уюрко́вай
уюрко́вае		 уюрко́вага уюрко́вых
Д. уюрко́ваму уюрко́вай уюрко́ваму уюрко́вым
В. уюрко́вы
уюрко́вага		 уюрко́вую уюрко́вае уюрко́выя
Т. уюрко́вым уюрко́вай
уюрко́ваю		 уюрко́вым уюрко́вымі
М. уюрко́вым уюрко́вай уюрко́вым уюрко́вых

Крыніцы: tsblm1996.

уюрко́выя

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне

мн.
-
Н. уюрко́выя
Р. уюрко́вых
Д. уюрко́вым
В. уюрко́вых
Т. уюрко́вымі
М. уюрко́вых

Крыніцы: krapivabr2012, sbm2012, tsbm1984.

уюро́к

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. уюро́к уюркі
Р. уюрка уюркоў
Д. уюрку уюркам
В. уюрка уюркоў
Т. уюрком уюркамі
М. уюрку уюрках

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Ую́тны

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз.
м.
Н. Ую́тны
Р. Ую́тнага
Д. Ую́тнаму
В. Ую́тны
Т. Ую́тным
М. Ую́тным

ую́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ую́чны ую́чная ую́чнае ую́чныя
Р. ую́чнага ую́чнай
ую́чнае		 ую́чнага ую́чных
Д. ую́чнаму ую́чнай ую́чнаму ую́чным
В. ую́чны (неадуш.)
ую́чнага (адуш.)		 ую́чную ую́чнае ую́чныя (неадуш.)
ую́чных (адуш.)
Т. ую́чным ую́чнай
ую́чнаю		 ую́чным ую́чнымі
М. ую́чным ую́чнай ую́чным ую́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ую́чыцца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. ую́чыцца ую́чацца
Прошлы час
м. ую́чыўся ую́чыліся
ж. ую́чылася
н. ую́чылася

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

ую́чыць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. ую́чу ую́чым
2-я ас. ую́чыш ую́чыце
3-я ас. ую́чыць ую́чаць
Прошлы час
м. ую́чыў ую́чылі
ж. ую́чыла
н. ую́чыла
Загадны лад
2-я ас. ую́ч ую́чце
Дзеепрыслоўе
цяп. час ую́чачы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ую́шка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ую́шка ую́шкі
Р. ую́шкі ую́шак
Д. ую́шцы ую́шкам
В. ую́шку ую́шкі
Т. ую́шкай
ую́шкаю		 ую́шкамі
М. ую́шцы ую́шках

Крыніцы: piskunou2012.