уюрко́выя

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне

мн.
-
Н. уюрко́выя
Р. уюрко́вых
Д. уюрко́вым
В. уюрко́вых
Т. уюрко́вымі
М. уюрко́вых

Крыніцы: krapivabr2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)