уюрко́выя
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне
| уюрко́выя | |
| уюрко́вых | |
| уюрко́вым | |
| уюрко́вых | |
| уюрко́вымі | |
| уюрко́вых |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)