уюно́выя

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне

мн.
-
Н. уюно́выя
Р. уюно́вых
Д. уюно́вым
В. уюно́вых
Т. уюно́вымі
М. уюно́вых

Крыніцы: nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)