ка́рны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
ка́рны |
ка́рная |
ка́рнае |
ка́рныя |
| Р. |
ка́рнага |
ка́рнай ка́рнае |
ка́рнага |
ка́рных |
| Д. |
ка́рнаму |
ка́рнай |
ка́рнаму |
ка́рным |
| В. |
ка́рны (неадуш.) ка́рнага (адуш.) |
ка́рную |
ка́рнае |
ка́рныя (неадуш.) ка́рных (адуш.) |
| Т. |
ка́рным |
ка́рнай ка́рнаю |
ка́рным |
ка́рнымі |
| М. |
ка́рным |
ка́рнай |
ка́рным |
ка́рных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Карню́ткі
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
| Н. |
Карню́ткі |
| Р. |
Карню́так Карню́ткаў |
| Д. |
Карню́ткам |
| В. |
Карню́ткі |
| Т. |
Карню́ткамі |
| М. |
Карню́тках |
карняві́шча
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
карняві́шча |
карняві́шчы |
| Р. |
карняві́шча |
карняві́шчаў карняві́шч |
| Д. |
карняві́шчу |
карняві́шчам |
| В. |
карняві́шча |
карняві́шчы |
| Т. |
карняві́шчам |
карняві́шчамі |
| М. |
карняві́шчы |
карняві́шчах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
tsbm1984.
Каро́бавічы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
| Н. |
Каро́бавічы |
| Р. |
Каро́бавіч Каро́бавічаў |
| Д. |
Каро́бавічам |
| В. |
Каро́бавічы |
| Т. |
Каро́бавічамі |
| М. |
Каро́бавічах |
каро́баўка
‘гатунак яблыкаў’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
каро́баўка |
каро́баўкі |
| Р. |
каро́баўкі |
каро́бавак |
| Д. |
каро́баўцы |
каро́баўкам |
| В. |
каро́баўку |
каро́баўкі |
| Т. |
каро́баўкай каро́баўкаю |
каро́баўкамі |
| М. |
каро́баўцы |
каро́баўках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
каро́бачка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
каро́бачка |
каро́бачкі |
| Р. |
каро́бачкі |
каро́бачак |
| Д. |
каро́бачцы |
каро́бачкам |
| В. |
каро́бачку |
каро́бачкі |
| Т. |
каро́бачкай каро́бачкаю |
каро́бачкамі |
| М. |
каро́бачцы |
каро́бачках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
каро́бачнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
каро́бачнік |
каро́бачнікі |
| Р. |
каро́бачніка |
каро́бачнікаў |
| Д. |
каро́бачніку |
каро́бачнікам |
| В. |
каро́бачніка |
каро́бачнікаў |
| Т. |
каро́бачнікам |
каро́бачнікамі |
| М. |
каро́бачніку |
каро́бачніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
каро́бачніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
каро́бачніца |
каро́бачніцы |
| Р. |
каро́бачніцы |
каро́бачніц |
| Д. |
каро́бачніцы |
каро́бачніцам |
| В. |
каро́бачніцу |
каро́бачніц |
| Т. |
каро́бачніцай каро́бачніцаю |
каро́бачніцамі |
| М. |
каро́бачніцы |
каро́бачніцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012.
каро́бачны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
каро́бачны |
каро́бачная |
каро́бачнае |
каро́бачныя |
| Р. |
каро́бачнага |
каро́бачнай каро́бачнае |
каро́бачнага |
каро́бачных |
| Д. |
каро́бачнаму |
каро́бачнай |
каро́бачнаму |
каро́бачным |
| В. |
каро́бачны (неадуш.) каро́бачнага (адуш.) |
каро́бачную |
каро́бачнае |
каро́бачныя (неадуш.) каро́бачных (адуш.) |
| Т. |
каро́бачным |
каро́бачнай каро́бачнаю |
каро́бачным |
каро́бачнымі |
| М. |
каро́бачным |
каро́бачнай |
каро́бачным |
каро́бачных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
каро́бка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
каро́бка |
каро́бкі |
| Р. |
каро́бкі |
каро́бак |
| Д. |
каро́бцы |
каро́бкам |
| В. |
каро́бку |
каро́бкі |
| Т. |
каро́бкай каро́бкаю |
каро́бкамі |
| М. |
каро́бцы |
каро́бках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.