Уэ́льс
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Уэ́льс |
| Р. |
Уэ́льса |
| Д. |
Уэ́льсу |
| В. |
Уэ́льс |
| Т. |
Уэ́льсам |
| М. |
Уэ́льсе |
ую́к
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
ую́к |
уюкі́ |
| Р. |
уюка́ |
уюко́ў |
| Д. |
уюку́ |
уюка́м |
| В. |
ую́к |
уюкі́ |
| Т. |
уюко́м |
уюка́мі |
| М. |
уюку́ |
уюка́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
ую́н
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
ую́н |
уюны́ |
| Р. |
уюна́ |
уюно́ў |
| Д. |
уюну́ |
уюна́м |
| В. |
уюна́ |
уюно́ў |
| Т. |
уюно́м |
уюна́мі |
| М. |
уюне́ |
уюна́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Ую́н
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Ую́н |
| Р. |
Уюна́ |
| Д. |
Уюну́ |
| В. |
Ую́н |
| Т. |
Уюно́м |
| М. |
Уюне́ |
Ую́нішча
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Ую́нішча |
| Р. |
Ую́нішча |
| Д. |
Ую́нішчу |
| В. |
Ую́нішча |
| Т. |
Ую́нішчам |
| М. |
Ую́нішчы |
Ую́нішчы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
| Н. |
Ую́нішчы |
| Р. |
Ую́нішч Ую́нішчаў |
| Д. |
Ую́нішчам |
| В. |
Ую́нішчы |
| Т. |
Ую́нішчамі |
| М. |
Ую́нішчах |
ую́ннік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
ую́ннік |
ую́ннікі |
| Р. |
ую́нніка |
ую́ннікаў |
| Д. |
ую́нніку |
ую́ннікам |
| В. |
ую́нніка |
ую́ннікаў |
| Т. |
ую́ннікам |
ую́ннікамі |
| М. |
ую́нніку |
ую́нніках |
Крыніцы:
piskunou2012.