Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Скарачэнні

уэ́лсаўскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. уэ́лсаўскі уэ́лсаўская уэ́лсаўскае уэ́лсаўскія
Р. уэ́лсаўскага уэ́лсаўскай
уэ́лсаўскае
уэ́лсаўскага уэ́лсаўскіх
Д. уэ́лсаўскаму уэ́лсаўскай уэ́лсаўскаму уэ́лсаўскім
В. уэ́лсаўскі (неадуш.)
уэ́лсаўскага (адуш.)
уэ́лсаўскую уэ́лсаўскае уэ́лсаўскія (неадуш.)
уэ́лсаўскіх (адуш.)
Т. уэ́лсаўскім уэ́лсаўскай
уэ́лсаўскаю
уэ́лсаўскім уэ́лсаўскімі
М. уэ́лсаўскім уэ́лсаўскай уэ́лсаўскім уэ́лсаўскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Уэ́льс

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Уэ́льс
Р. Уэ́льса
Д. Уэ́льсу
В. Уэ́льс
Т. Уэ́льсам
М. Уэ́льсе

уэ́льскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. уэ́льскі уэ́льская уэ́льскае уэ́льскія
Р. уэ́льскага уэ́льскай
уэ́льскае
уэ́льскага уэ́льскіх
Д. уэ́льскаму уэ́льскай уэ́льскаму уэ́льскім
В. уэ́льскі (неадуш.)
уэ́льскага (адуш.)
уэ́льскую уэ́льскае уэ́льскія (неадуш.)
уэ́льскіх (адуш.)
Т. уэ́льскім уэ́льскай
уэ́льскаю
уэ́льскім уэ́льскімі
М. уэ́льскім уэ́льскай уэ́льскім уэ́льскіх

Крыніцы: piskunou2012.

ую́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ую́к уюкі́
Р. уюка́ уюко́ў
Д. уюку́ уюка́м
В. ую́к уюкі́
Т. уюко́м уюка́мі
М. уюку́ уюка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ую́н

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ую́н уюны́
Р. уюна́ уюно́ў
Д. уюну́ уюна́м
В. уюна́ уюно́ў
Т. уюно́м уюна́мі
М. уюне́ уюна́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Ую́н

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Ую́н
Р. Уюна́
Д. Уюну́
В. Ую́н
Т. Уюно́м
М. Уюне́

Ую́нішча

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Ую́нішча
Р. Ую́нішча
Д. Ую́нішчу
В. Ую́нішча
Т. Ую́нішчам
М. Ую́нішчы

Ую́нішчы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Ую́нішчы
Р. Ую́нішч
Ую́нішчаў
Д. Ую́нішчам
В. Ую́нішчы
Т. Ую́нішчамі
М. Ую́нішчах

ую́ннік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ую́ннік ую́ннікі
Р. ую́нніка ую́ннікаў
Д. ую́нніку ую́ннікам
В. ую́нніка ую́ннікаў
Т. ую́ннікам ую́ннікамі
М. ую́нніку ую́нніках

Крыніцы: piskunou2012.

уюно́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. уюно́вы уюно́вая уюно́вае уюно́выя
Р. уюно́вага уюно́вай
уюно́вае
уюно́вага уюно́вых
Д. уюно́ваму уюно́вай уюно́ваму уюно́вым
В. уюно́вы
уюно́вага
уюно́вую уюно́вае уюно́выя
Т. уюно́вым уюно́вай
уюно́ваю
уюно́вым уюно́вымі
М. уюно́вым уюно́вай уюно́вым уюно́вых

Крыніцы: tsblm1996.