ушыўны́
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
ушыўны́ |
ушыўна́я |
ушыўно́е |
ушыўны́я |
Р. |
ушыўно́га |
ушыўно́й ушыўно́е |
ушыўно́га |
ушыўны́х |
Д. |
ушыўно́му |
ушыўно́й |
ушыўно́му |
ушыўны́м |
В. |
ушыўны́ (неадуш.) ушыўно́га (адуш.) |
ушыўну́ю |
ушыўно́е |
ушыўны́я (неадуш.) ушыўны́х (адуш.) |
Т. |
ушыўны́м |
ушыўно́й ушыўно́ю |
ушыўны́м |
ушыўны́мі |
М. |
ушыўны́м |
ушыўно́й |
ушыўны́м |
ушыўны́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
ушыхава́ць
‘прэзентаваць што-небудзь; падрыхтаваць, уладкаваць, размясціць каго-небудзь, што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
ушыху́ю |
ушыху́ем |
2-я ас. |
ушыху́еш |
ушыху́еце |
3-я ас. |
ушыху́е |
ушыху́юць |
Прошлы час |
м. |
ушыхава́ў |
ушыхава́лі |
ж. |
ушыхава́ла |
н. |
ушыхава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
ушыху́й |
ушыху́йце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
ушыхава́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
ушы́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
ушы́юся |
ушы́емся |
2-я ас. |
ушы́ешся |
ушы́ецеся |
3-я ас. |
ушы́ецца |
ушы́юцца |
Прошлы час |
м. |
ушы́ўся |
ушы́ліся |
ж. |
ушы́лася |
н. |
ушы́лася |
Загадны лад |
2-я ас. |
ушы́йся |
ушы́йцеся |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
ушы́ўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996.
ушы́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
ушы́ю |
ушы́ем |
2-я ас. |
ушы́еш |
ушы́еце |
3-я ас. |
ушы́е |
ушы́юць |
Прошлы час |
м. |
ушы́ў |
ушы́лі |
ж. |
ушы́ла |
н. |
ушы́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
ушы́й |
ушы́йце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
ушы́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Ушэ́сце
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
Ушэ́сце |
Р. |
Ушэ́сця |
Д. |
Ушэ́сцю |
В. |
Ушэ́сце |
Т. |
Ушэ́сцем |
М. |
Ушэ́сці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
tsbm1984.
Уэ́льс
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
Уэ́льс |
Р. |
Уэ́льса |
Д. |
Уэ́льсу |
В. |
Уэ́льс |
Т. |
Уэ́льсам |
М. |
Уэ́льсе |
ую́к
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
ую́к |
уюкі́ |
Р. |
уюка́ |
уюко́ў |
Д. |
уюку́ |
уюка́м |
В. |
ую́к |
уюкі́ |
Т. |
уюко́м |
уюка́мі |
М. |
уюку́ |
уюка́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.