ую́ннік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| ую́ннік | ую́ннікі | |
| ую́нніка | ую́ннікаў | |
| ую́нніку | ую́ннікам | |
| ую́нніка | ую́ннікаў | |
| ую́ннікам | ую́ннікамі | |
| ую́нніку | ую́нніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)