ую́н

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ую́н уюны́
Р. уюна́ уюно́ў
Д. уюну́ уюна́м
В. уюна́ уюно́ў
Т. уюно́м уюна́мі
М. уюне́ уюна́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)