ую́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ую́к уюкі́
Р. уюка́ уюко́ў
Д. уюку́ уюка́м
В. ую́к уюкі́
Т. уюко́м уюка́мі
М. уюку́ уюка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)