расшумава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
расшумава́ны |
расшумава́ная |
расшумава́нае |
расшумава́ныя |
| Р. |
расшумава́нага |
расшумава́най расшумава́нае |
расшумава́нага |
расшумава́ных |
| Д. |
расшумава́наму |
расшумава́най |
расшумава́наму |
расшумава́ным |
| В. |
расшумава́ны (неадуш.) расшумава́нага (адуш.) |
расшумава́ную |
расшумава́нае |
расшумава́ныя (неадуш.) расшумава́ных (адуш.) |
| Т. |
расшумава́ным |
расшумава́най расшумава́наю |
расшумава́ным |
расшумава́нымі |
| М. |
расшумава́ным |
расшумава́най |
расшумава́ным |
расшумава́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
расшуме́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
расшумлю́ся |
расшумі́мся |
| 2-я ас. |
расшумі́шся |
расшуміце́ся |
| 3-я ас. |
расшумі́цца |
расшумя́цца |
| Прошлы час |
| м. |
расшуме́ўся |
расшуме́ліся |
| ж. |
расшуме́лася |
| н. |
расшуме́лася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
расшумі́ся |
расшумі́цеся |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
расшуме́ўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
расшу́піць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
расшу́плю |
расшу́пім |
| 2-я ас. |
расшу́піш |
расшу́піце |
| 3-я ас. |
расшу́піць |
расшу́пяць |
| Прошлы час |
| м. |
расшу́піў |
расшу́пілі |
| ж. |
расшу́піла |
| н. |
расшу́піла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
расшу́п |
расшу́пце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
расшу́піўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
расшу́стаць
‘высветліць што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
расшу́стаю |
расшу́стаем |
| 2-я ас. |
расшу́стаеш |
расшу́стаеце |
| 3-я ас. |
расшу́стае |
расшу́стаюць |
| Прошлы час |
| м. |
расшу́стаў |
расшу́сталі |
| ж. |
расшу́стала |
| н. |
расшу́стала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
расшу́стай |
расшу́стайце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
расшу́стаўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
расшчабе́нены
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
расшчабе́нены |
расшчабе́неная |
расшчабе́ненае |
расшчабе́неныя |
| Р. |
расшчабе́ненага |
расшчабе́ненай расшчабе́ненае |
расшчабе́ненага |
расшчабе́неных |
| Д. |
расшчабе́ненаму |
расшчабе́ненай |
расшчабе́ненаму |
расшчабе́неным |
| В. |
расшчабе́нены (неадуш.) расшчабе́ненага (адуш.) |
расшчабе́неную |
расшчабе́ненае |
расшчабе́неныя (неадуш.) расшчабе́неных (адуш.) |
| Т. |
расшчабе́неным |
расшчабе́ненай расшчабе́ненаю |
расшчабе́неным |
расшчабе́ненымі |
| М. |
расшчабе́неным |
расшчабе́ненай |
расшчабе́неным |
расшчабе́неных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
расшчабе́нены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
расшчабе́нены |
расшчабе́неная |
расшчабе́ненае |
расшчабе́неныя |
| Р. |
расшчабе́ненага |
расшчабе́ненай расшчабе́ненае |
расшчабе́ненага |
расшчабе́неных |
| Д. |
расшчабе́ненаму |
расшчабе́ненай |
расшчабе́ненаму |
расшчабе́неным |
| В. |
расшчабе́нены (неадуш.) расшчабе́ненага (адуш.) |
расшчабе́неную |
расшчабе́ненае |
расшчабе́неныя (неадуш.) расшчабе́неных (адуш.) |
| Т. |
расшчабе́неным |
расшчабе́ненай расшчабе́ненаю |
расшчабе́неным |
расшчабе́ненымі |
| М. |
расшчабе́неным |
расшчабе́ненай |
расшчабе́неным |
расшчабе́неных |
Кароткая форма: расшчабе́нена.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
расшчабе́ньванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
расшчабе́ньванне |
| Р. |
расшчабе́ньвання |
| Д. |
расшчабе́ньванню |
| В. |
расшчабе́ньванне |
| Т. |
расшчабе́ньваннем |
| М. |
расшчабе́ньванні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
расшчабе́ньвацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
расшчабе́ньваецца |
расшчабе́ньваюцца |
| Прошлы час |
| м. |
расшчабе́ньваўся |
расшчабе́ньваліся |
| ж. |
расшчабе́ньвалася |
| н. |
расшчабе́ньвалася |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
расшчабе́ньваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
расшчабе́ньваю |
расшчабе́ньваем |
| 2-я ас. |
расшчабе́ньваеш |
расшчабе́ньваеце |
| 3-я ас. |
расшчабе́ньвае |
расшчабе́ньваюць |
| Прошлы час |
| м. |
расшчабе́ньваў |
расшчабе́ньвалі |
| ж. |
расшчабе́ньвала |
| н. |
расшчабе́ньвала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
расшчабе́ньвай |
расшчабе́ньвайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
расшчабе́ньваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.