расшу́піць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. расшу́плю расшу́пім
2-я ас. расшу́піш расшу́піце
3-я ас. расшу́піць расшу́пяць
Прошлы час
м. расшу́піў расшу́пілі
ж. расшу́піла
н. расшу́піла
Загадны лад
2-я ас. расшу́п расшу́пце
Дзеепрыслоўе
прош. час расшу́піўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)