расшчабе́ньванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
расшчабе́ньванне | |
расшчабе́ньвання | |
расшчабе́ньванню | |
расшчабе́ньванне | |
расшчабе́ньваннем | |
расшчабе́ньванні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)