расшу́стаць
‘высветліць што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| расшу́стаю | расшу́стаем | |
| расшу́стаеш | расшу́стаеце | |
| расшу́стае | расшу́стаюць | |
| Прошлы час | ||
| расшу́стаў | расшу́сталі | |
| расшу́стала | ||
| расшу́стала | ||
| Загадны лад | ||
| расшу́стай | расшу́стайце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| расшу́стаўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)