расшліхто́ваны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
расшліхто́ваны |
расшліхто́ваная |
расшліхто́ванае |
расшліхто́ваныя |
| Р. |
расшліхто́ванага |
расшліхто́ванай расшліхто́ванае |
расшліхто́ванага |
расшліхто́ваных |
| Д. |
расшліхто́ванаму |
расшліхто́ванай |
расшліхто́ванаму |
расшліхто́ваным |
| В. |
расшліхто́ваны расшліхто́ванага |
расшліхто́ваную |
расшліхто́ванае |
расшліхто́ваныя расшліхто́ваных |
| Т. |
расшліхто́ваным |
расшліхто́ванай расшліхто́ванаю |
расшліхто́ваным |
расшліхто́ванымі |
| М. |
расшліхто́ваным |
расшліхто́ванай |
расшліхто́ваным |
расшліхто́ваных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
sbm2012.
расшліхто́ваны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
расшліхто́ваны |
расшліхто́ваная |
расшліхто́ванае |
расшліхто́ваныя |
| Р. |
расшліхто́ванага |
расшліхто́ванай расшліхто́ванае |
расшліхто́ванага |
расшліхто́ваных |
| Д. |
расшліхто́ванаму |
расшліхто́ванай |
расшліхто́ванаму |
расшліхто́ваным |
| В. |
расшліхто́ваны расшліхто́ванага |
расшліхто́ваную |
расшліхто́ванае |
расшліхто́ваныя расшліхто́ваных |
| Т. |
расшліхто́ваным |
расшліхто́ванай расшліхто́ванаю |
расшліхто́ваным |
расшліхто́ванымі |
| М. |
расшліхто́ваным |
расшліхто́ванай |
расшліхто́ваным |
расшліхто́ваных |
Кароткая форма: расшліхто́вана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
sbm2012.
расшліхто́ўванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
расшліхто́ўванне |
| Р. |
расшліхто́ўвання |
| Д. |
расшліхто́ўванню |
| В. |
расшліхто́ўванне |
| Т. |
расшліхто́ўваннем |
| М. |
расшліхто́ўванні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
расшліхто́ўвацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
расшліхто́ўваецца |
расшліхто́ўваюцца |
| Прошлы час |
| м. |
расшліхто́ўваўся |
расшліхто́ўваліся |
| ж. |
расшліхто́ўвалася |
| н. |
расшліхто́ўвалася |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
расшліхто́ўваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
расшліхто́ўваю |
расшліхто́ўваем |
| 2-я ас. |
расшліхто́ўваеш |
расшліхто́ўваеце |
| 3-я ас. |
расшліхто́ўвае |
расшліхто́ўваюць |
| Прошлы час |
| м. |
расшліхто́ўваў |
расшліхто́ўвалі |
| ж. |
расшліхто́ўвала |
| н. |
расшліхто́ўвала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
расшліхто́ўвай |
расшліхто́ўвайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
расшліхто́ўваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
расшліхто́ўка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
расшліхто́ўка |
| Р. |
расшліхто́ўкі |
| Д. |
расшліхто́ўцы |
| В. |
расшліхто́ўку |
| Т. |
расшліхто́ўкай расшліхто́ўкаю |
| М. |
расшліхто́ўцы |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
расшліхто́ўшчык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
расшліхто́ўшчык |
расшліхто́ўшчыкі |
| Р. |
расшліхто́ўшчыка |
расшліхто́ўшчыкаў |
| Д. |
расшліхто́ўшчыку |
расшліхто́ўшчыкам |
| В. |
расшліхто́ўшчыка |
расшліхто́ўшчыкаў |
| Т. |
расшліхто́ўшчыкам |
расшліхто́ўшчыкамі |
| М. |
расшліхто́ўшчыку |
расшліхто́ўшчыках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
расшліхто́ўшчыца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
расшліхто́ўшчыца |
расшліхто́ўшчыцы |
| Р. |
расшліхто́ўшчыцы |
расшліхто́ўшчыц |
| Д. |
расшліхто́ўшчыцы |
расшліхто́ўшчыцам |
| В. |
расшліхто́ўшчыцу |
расшліхто́ўшчыц |
| Т. |
расшліхто́ўшчыцай расшліхто́ўшчыцаю |
расшліхто́ўшчыцамі |
| М. |
расшліхто́ўшчыцы |
расшліхто́ўшчыцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
расшмаргну́ты
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
расшмаргну́ты |
расшмаргну́тая |
расшмаргну́тае |
расшмаргну́тыя |
| Р. |
расшмаргну́тага |
расшмаргну́тай расшмаргну́тае |
расшмаргну́тага |
расшмаргну́тых |
| Д. |
расшмаргну́таму |
расшмаргну́тай |
расшмаргну́таму |
расшмаргну́тым |
| В. |
расшмаргну́ты (неадуш.) расшмаргну́тага (адуш.) |
расшмаргну́тую |
расшмаргну́тае |
расшмаргну́тыя (неадуш.) расшмаргну́тых (адуш.) |
| Т. |
расшмаргну́тым |
расшмаргну́тай расшмаргну́таю |
расшмаргну́тым |
расшмаргну́тымі |
| М. |
расшмаргну́тым |
расшмаргну́тай |
расшмаргну́тым |
расшмаргну́тых |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012.
расшмаргну́ты
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
расшмаргну́ты |
расшмаргну́тая |
расшмаргну́тае |
расшмаргну́тыя |
| Р. |
расшмаргну́тага |
расшмаргну́тай расшмаргну́тае |
расшмаргну́тага |
расшмаргну́тых |
| Д. |
расшмаргну́таму |
расшмаргну́тай |
расшмаргну́таму |
расшмаргну́тым |
| В. |
расшмаргну́ты (неадуш.) расшмаргну́тага (адуш.) |
расшмаргну́тую |
расшмаргну́тае |
расшмаргну́тыя (неадуш.) расшмаргну́тых (адуш.) |
| Т. |
расшмаргну́тым |
расшмаргну́тай расшмаргну́таю |
расшмаргну́тым |
расшмаргну́тымі |
| М. |
расшмаргну́тым |
расшмаргну́тай |
расшмаргну́тым |
расшмаргну́тых |
Кароткая форма: расшмаргну́та.
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012.