расшліхто́ўшчык

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. расшліхто́ўшчык расшліхто́ўшчыкі
Р. расшліхто́ўшчыка расшліхто́ўшчыкаў
Д. расшліхто́ўшчыку расшліхто́ўшчыкам
В. расшліхто́ўшчыка расшліхто́ўшчыкаў
Т. расшліхто́ўшчыкам расшліхто́ўшчыкамі
М. расшліхто́ўшчыку расшліхто́ўшчыках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)