расшліхто́ўка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
расшліхто́ўка | |
расшліхто́ўкі | |
расшліхто́ўцы | |
расшліхто́ўку | |
расшліхто́ўкай расшліхто́ўкаю |
|
расшліхто́ўцы |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)