расшліхто́ўшчыца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
расшліхто́ўшчыца | расшліхто́ўшчыцы | |
расшліхто́ўшчыцы | расшліхто́ўшчыц | |
расшліхто́ўшчыцы | расшліхто́ўшчыцам | |
расшліхто́ўшчыцу | расшліхто́ўшчыц | |
расшліхто́ўшчыцай расшліхто́ўшчыцаю |
расшліхто́ўшчыцамі | |
расшліхто́ўшчыцы | расшліхто́ўшчыцах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)