Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авеёзілмнопрстухшыэюя’
абвгдеёжзійклмнопрстўфхцчшэюя

кальма́р

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. кальма́р кальма́ры
Р. кальма́ра кальма́раў
Д. кальма́ру кальма́рам
В. кальма́ра кальма́раў
Т. кальма́рам кальма́рамі
М. кальма́ры кальма́рах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

кальма́равы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. кальма́равы кальма́равая кальма́равае кальма́равыя
Р. кальма́равага кальма́равай
кальма́равае		 кальма́равага кальма́равых
Д. кальма́раваму кальма́равай кальма́раваму кальма́равым
В. кальма́равы (неадуш.)
кальма́равага (адуш.)		 кальма́равую кальма́равае кальма́равыя (неадуш.)
кальма́равых (адуш.)
Т. кальма́равым кальма́равай
кальма́раваю		 кальма́равым кальма́равымі
М. кальма́равым кальма́равай кальма́равым кальма́равых

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

кальмата́ж

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. кальмата́ж кальмата́жы
Р. кальмата́жу кальмата́жаў
Д. кальмата́жу кальмата́жам
В. кальмата́ж кальмата́жы
Т. кальмата́жам кальмата́жамі
М. кальмата́жы кальмата́жах

Крыніцы: piskunou2012.

кальмата́цыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. кальмата́цыя
Р. кальмата́цыі
Д. кальмата́цыі
В. кальмата́цыю
Т. кальмата́цыяй
кальмата́цыяю
М. кальмата́цыі

Крыніцы: piskunou2012.

Кальні́к

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Кальні́к
Р. Кальніка́
Д. Кальніку́
В. Кальні́к
Т. Кальніко́м
М. Кальніку́

Кальнікі́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Кальнікі́
Р. Кальніко́ў
Д. Кальніка́м
В. Кальнікі́
Т. Кальніка́мі
М. Кальніка́х

кальну́ць

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. кальну́ кальнё́м
2-я ас. кальне́ш кальняце́
3-я ас. кальне́ кальну́ць
Прошлы час
м. кальну́ў кальну́лі
ж. кальну́ла
н. кальну́ла
Загадны лад
2-я ас. кальні́ кальні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час кальну́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

кальпаскапі́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. кальпаскапі́чны кальпаскапі́чная кальпаскапі́чнае кальпаскапі́чныя
Р. кальпаскапі́чнага кальпаскапі́чнай
кальпаскапі́чнае		 кальпаскапі́чнага кальпаскапі́чных
Д. кальпаскапі́чнаму кальпаскапі́чнай кальпаскапі́чнаму кальпаскапі́чным
В. кальпаскапі́чны (неадуш.)
кальпаскапі́чнага (адуш.)		 кальпаскапі́чную кальпаскапі́чнае кальпаскапі́чныя (неадуш.)
кальпаскапі́чных (адуш.)
Т. кальпаскапі́чным кальпаскапі́чнай
кальпаскапі́чнаю		 кальпаскапі́чным кальпаскапі́чнымі
М. кальпаскапі́чным кальпаскапі́чнай кальпаскапі́чным кальпаскапі́чных

Крыніцы: piskunou2012.

кальпаскапі́я

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. кальпаскапі́я
Р. кальпаскапі́і
Д. кальпаскапі́і
В. кальпаскапі́ю
Т. кальпаскапі́яй
кальпаскапі́яю
М. кальпаскапі́і

Крыніцы: piskunou2012.

кальпаско́п

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. кальпаско́п кальпаско́пы
Р. кальпаско́па кальпаско́паў
Д. кальпаско́пу кальпаско́пам
В. кальпаско́п кальпаско́пы
Т. кальпаско́пам кальпаско́памі
М. кальпаско́пе кальпаско́пах

Крыніцы: piskunou2012.