перабая́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
перабаю́ся |
перабаі́мся |
| 2-я ас. |
перабаі́шся |
перабаіце́ся |
| 3-я ас. |
перабаі́цца |
перабая́цца |
| Прошлы час |
| м. |
перабая́ўся |
перабая́ліся |
| ж. |
перабая́лася |
| н. |
перабая́лася |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
перабая́ўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
пераба́яць
‘пераказаць што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
пераба́ю |
пераба́ем |
| 2-я ас. |
пераба́еш |
пераба́еце |
| 3-я ас. |
пераба́е |
пераба́юць |
| Прошлы час |
| м. |
пераба́яў |
пераба́ялі |
| ж. |
пераба́яла |
| н. |
пераба́яла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
пераба́й |
пераба́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
пераба́яўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
перабе́г
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
перабе́г |
перабе́гі |
| Р. |
перабе́гу |
перабе́гаў |
| Д. |
перабе́гу |
перабе́гам |
| В. |
перабе́г |
перабе́гі |
| Т. |
перабе́гам |
перабе́гамі |
| М. |
перабе́гу |
перабе́гах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
перабе́гчы
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
перабягу́ |
перабяжы́м |
| 2-я ас. |
перабяжы́ш |
перабежыце́ |
| 3-я ас. |
перабяжы́ць |
перабягу́ць |
| Прошлы час |
| м. |
перабе́г |
перабе́глі |
| ж. |
перабе́гла |
| н. |
перабе́гла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
перабяжы́ |
перабяжы́це |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
перабе́гшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
перабе́гчыся
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
пярабягу́ся |
пярабяжы́мся |
| 2-я ас. |
пярабяжы́шся |
пярабяжы́цеся |
| 3-я ас. |
пярабяжы́цца |
пярабягу́цца |
| Прошлы час |
| м. |
перабе́гся |
перабе́гліся |
| ж. |
перабе́глася |
| н. |
перабе́глася |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
перабе́гшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
перабедава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
перабедава́ны |
перабедава́ная |
перабедава́нае |
перабедава́ныя |
| Р. |
перабедава́нага |
перабедава́най перабедава́нае |
перабедава́нага |
перабедава́ных |
| Д. |
перабедава́наму |
перабедава́най |
перабедава́наму |
перабедава́ным |
| В. |
перабедава́ны (неадуш.) перабедава́нага (адуш.) |
перабедава́ную |
перабедава́нае |
перабедава́ныя (неадуш.) перабедава́ных (адуш.) |
| Т. |
перабедава́ным |
перабедава́най перабедава́наю |
перабедава́ным |
перабедава́нымі |
| М. |
перабедава́ным |
перабедава́най |
перабедава́ным |
перабедава́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
перабедава́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
перабяду́ю |
перабяду́ем |
| 2-я ас. |
перабяду́еш |
перабяду́еце |
| 3-я ас. |
перабяду́е |
перабяду́юць |
| Прошлы час |
| м. |
перабедава́ў |
перабедава́лі |
| ж. |
перабедава́ла |
| н. |
перабедава́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
перабяду́й |
перабяду́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
перабедава́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
перабедкава́ць
‘перажыць бяду, няшчасце’
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
перабядку́ю |
перабядку́ем |
| 2-я ас. |
перабядку́еш |
перабядку́еце |
| 3-я ас. |
перабядку́е |
перабядку́юць |
| Прошлы час |
| м. |
перабедкава́ў |
перабедкава́лі |
| ж. |
перабедкава́ла |
| н. |
перабедкава́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
перабядку́й |
перабядку́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
перабедкава́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
перабе́жка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
перабе́жка |
перабе́жкі |
| Р. |
перабе́жкі |
перабе́жак |
| Д. |
перабе́жцы |
перабе́жкам |
| В. |
перабе́жку |
перабе́жкі |
| Т. |
перабе́жкай перабе́жкаю |
перабе́жкамі |
| М. |
перабе́жцы |
перабе́жках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
перабе́жнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
перабе́жнік |
перабе́жнікі |
| Р. |
перабе́жніка |
перабе́жнікаў |
| Д. |
перабе́жніку |
перабе́жнікам |
| В. |
перабе́жніка |
перабе́жнікаў |
| Т. |
перабе́жнікам |
перабе́жнікамі |
| М. |
перабе́жніку |
перабе́жніках |
Крыніцы:
piskunou2012.