кашава́рыць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
кашава́ру |
кашава́рым |
| 2-я ас. |
кашава́рыш |
кашава́рыце |
| 3-я ас. |
кашава́рыць |
кашава́раць |
| Прошлы час |
| м. |
кашава́рыў |
кашава́рылі |
| ж. |
кашава́рыла |
| н. |
кашава́рыла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
кашава́р |
кашава́рце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
кашава́рачы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
кашава́ць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
кашу́ю |
кашу́ем |
| 2-я ас. |
кашу́еш |
кашу́еце |
| 3-я ас. |
кашу́е |
кашу́юць |
| Прошлы час |
| м. |
кашава́ў |
кашава́лі |
| ж. |
кашава́ла |
| н. |
кашава́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
кашу́й |
кашу́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
кашу́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Кашаві́чы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
| Н. |
Кашаві́чы |
| Р. |
Кашаві́ч Кашаві́чаў |
| Д. |
Кашаві́чам |
| В. |
Кашаві́чы |
| Т. |
Кашаві́чамі |
| М. |
Кашаві́чах |
кашавы́
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
кашавы́ |
кашава́я |
кашаво́е |
кашавы́я |
| Р. |
кашаво́га |
кашаво́й кашаво́е |
кашаво́га |
кашавы́х |
| Д. |
кашаво́му |
кашаво́й |
кашаво́му |
кашавы́м |
| В. |
кашавы́ кашаво́га |
кашаву́ю |
кашаво́е |
кашавы́я кашавы́х |
| Т. |
кашавы́м |
кашаво́й кашаво́ю |
кашавы́м |
кашавы́мі |
| М. |
кашавы́м |
кашаво́й |
кашавы́м |
кашавы́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
кашавы́
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
|
адз. |
мн. |
| м. |
- |
| Н. |
кашавы́ |
кашавы́я |
| Р. |
кашаво́га |
кашавы́х |
| Д. |
кашаво́му |
кашавы́м |
| В. |
кашаво́га |
кашавы́х |
| Т. |
кашавы́м |
кашавы́мі |
| М. |
кашавы́м |
кашавы́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
sbm2012.
Кашале́ва
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Кашале́ва |
| Р. |
Кашале́ва |
| Д. |
Кашале́ву |
| В. |
Кашале́ва |
| Т. |
Кашале́вам |
| М. |
Кашале́ве |
Кашалё́ва
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Кашалё́ва |
| Р. |
Кашалё́ва |
| Д. |
Кашалё́ву |
| В. |
Кашалё́ва |
| Т. |
Кашалё́вам |
| М. |
Кашалё́ве |
кашалё́к
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
кашалё́к |
кашалькі́ |
| Р. |
кашалька́ |
кашалько́ў |
| Д. |
кашальку́ |
кашалька́м |
| В. |
кашалё́к |
кашалькі́ |
| Т. |
кашалько́м |
кашалька́мі |
| М. |
кашальку́ |
кашалька́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.