турбапо́мпа
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
турбапо́мпа |
турбапо́мпы |
Р. |
турбапо́мпы |
турбапо́мп турбапо́мпаў |
Д. |
турбапо́мпе |
турбапо́мпам |
В. |
турбапо́мпу |
турбапо́мпы |
Т. |
турбапо́мпай турбапо́мпаю |
турбапо́мпамі |
М. |
турбапо́мпе |
турбапо́мпах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
турбараке́тны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
турбараке́тны |
турбараке́тная |
турбараке́тнае |
турбараке́тныя |
Р. |
турбараке́тнага |
турбараке́тнай турбараке́тнае |
турбараке́тнага |
турбараке́тных |
Д. |
турбараке́тнаму |
турбараке́тнай |
турбараке́тнаму |
турбараке́тным |
В. |
турбараке́тны (неадуш.) турбараке́тнага (адуш.) |
турбараке́тную |
турбараке́тнае |
турбараке́тныя (неадуш.) турбараке́тных (адуш.) |
Т. |
турбараке́тным |
турбараке́тнай турбараке́тнаю |
турбараке́тным |
турбараке́тнымі |
М. |
турбараке́тным |
турбараке́тнай |
турбараке́тным |
турбараке́тных |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
турбарэакты́ўны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
турбарэакты́ўны |
турбарэакты́ўная |
турбарэакты́ўнае |
турбарэакты́ўныя |
Р. |
турбарэакты́ўнага |
турбарэакты́ўнай турбарэакты́ўнае |
турбарэакты́ўнага |
турбарэакты́ўных |
Д. |
турбарэакты́ўнаму |
турбарэакты́ўнай |
турбарэакты́ўнаму |
турбарэакты́ўным |
В. |
турбарэакты́ўны (неадуш.) турбарэакты́ўнага (адуш.) |
турбарэакты́ўную |
турбарэакты́ўнае |
турбарэакты́ўныя (неадуш.) турбарэакты́ўных (адуш.) |
Т. |
турбарэакты́ўным |
турбарэакты́ўнай турбарэакты́ўнаю |
турбарэакты́ўным |
турбарэакты́ўнымі |
М. |
турбарэакты́ўным |
турбарэакты́ўнай |
турбарэакты́ўным |
турбарэакты́ўных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
турбасаля́рый
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
турбасаля́рый |
турбасаля́рыі |
Р. |
турбасаля́рыя |
турбасаля́рыяў |
Д. |
турбасаля́рыю |
турбасаля́рыям |
В. |
турбасаля́рый |
турбасаля́рыі |
Т. |
турбасаля́рыем |
турбасаля́рыямі |
М. |
турбасаля́рыі |
турбасаля́рыях |
Крыніцы:
sbm2012.
турбахо́д
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
турбахо́д |
турбахо́ды |
Р. |
турбахо́да |
турбахо́даў |
Д. |
турбахо́ду |
турбахо́дам |
В. |
турбахо́д |
турбахо́ды |
Т. |
турбахо́дам |
турбахо́дамі |
М. |
турбахо́дзе |
турбахо́дах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.