турбапрамато́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. турбапрамато́чны турбапрамато́чная турбапрамато́чнае турбапрамато́чныя
Р. турбапрамато́чнага турбапрамато́чнай
турбапрамато́чнае		 турбапрамато́чнага турбапрамато́чных
Д. турбапрамато́чнаму турбапрамато́чнай турбапрамато́чнаму турбапрамато́чным
В. турбапрамато́чны (неадуш.)
турбапрамато́чнага (адуш.)		 турбапрамато́чную турбапрамато́чнае турбапрамато́чныя (неадуш.)
турбапрамато́чных (адуш.)
Т. турбапрамато́чным турбапрамато́чнай
турбапрамато́чнаю		 турбапрамато́чным турбапрамато́чнымі
М. турбапрамато́чным турбапрамато́чнай турбапрамато́чным турбапрамато́чных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)