супарава́ць
‘супернічаць з кім-небудзь’
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| супару́ю | супару́ем | |
| супару́еш | супару́еце | |
| супару́е | супару́юць | |
| Прошлы час | ||
| супарава́ў | супарава́лі | |
| супарава́ла | ||
| супарава́ла | ||
| Загадны лад | ||
| супару́й | супару́йце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| супару́ючы | ||
Крыніцы:
супара́т
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| супара́т | супара́ты | |
| супара́та | супара́таў | |
| супара́ту | супара́там | |
| супара́та | супара́таў | |
| супара́там | супара́тамі | |
| супара́це | супара́тах |
Крыніцы:
супара́тка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| супара́тка | супара́ткі | |
| супара́ткі | супара́так | |
| супара́тцы | супара́ткам | |
| супара́тку | супара́так | |
| супара́ткай супара́ткаю |
супара́ткамі | |
| супара́тцы | супара́тках |
Крыніцы:
супараўна́льна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
| супараўна́льна | - | - |
супараўна́льнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
| супараўна́льнасць | |
| супараўна́льнасці | |
| супараўна́льнасці | |
| супараўна́льнасць | |
| супараўна́льнасцю | |
| супараўна́льнасці |
Крыніцы:
супараўна́льны
прыметнік, адносны
| супараўна́льны | супараўна́льная | супараўна́льнае | супараўна́льныя | |
| супараўна́льнага | супараўна́льнай супараўна́льнае |
супараўна́льнага | супараўна́льных | |
| супараўна́льнаму | супараўна́льнай | супараўна́льнаму | супараўна́льным | |
| супараўна́льны ( супараўна́льнага ( |
супараўна́льную | супараўна́льнае | супараўна́льныя ( супараўна́льных ( |
|
| супараўна́льным | супараўна́льнай супараўна́льнаю |
супараўна́льным | супараўна́льнымі | |
| супараўна́льным | супараўна́льнай | супараўна́льным | супараўна́льных | |
Крыніцы:
супара́цтва
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| супара́цтва | |
| супара́цтва | |
| супара́цтву | |
| супара́цтва | |
| супара́цтвам | |
| супара́цтве |
Крыніцы:
су́парка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| су́парка | су́паркі | |
| су́паркі | су́парак | |
| су́парцы | су́паркам | |
| су́парку | су́парак | |
| су́паркай су́паркаю |
су́паркамі | |
| су́парцы | су́парках |
Крыніцы:
су́парскі
прыметнік, якасны
| су́парскі | су́парская | су́парскае | су́парскія | |
| су́парскага | су́парскай су́парскае |
су́парскага | су́парскіх | |
| су́парскаму | су́парскай | су́парскаму | су́парскім | |
| су́парскі ( су́парскага ( |
су́парскую | су́парскае | су́парскія ( су́парскіх ( |
|
| су́парскім | су́парскай су́парскаю |
су́парскім | су́парскімі | |
| су́парскім | су́парскай | су́парскім | су́парскіх | |
Крыніцы:
су́парства
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| су́парства | |
| су́парства | |
| су́парству | |
| су́парства | |
| су́парствам | |
| су́парстве |
Крыніцы: